Θα είχε ο κήπος μας
Τα πιο ωραία φυτά
Αλλά μας μίσησε ο κηπουρός του
Για εκείνα τα πανέμορφα
Που αφήσαμε να ξεραθούν
Και για όσα υπέροχα
Ξερίζωσαμε μόνοι μας
Επικεντρωμένοι στα ξερόχορτα και τις τσουκνίδες.
Ο κηπουρός ήμασταν εμείς.
Οπότε απομείναμε μονάχοι
Όταν απηυδήσαμε με το χάλι του
Να τον φροντίζουμε ,εδώ και καιρό,
Μια παραμελημένη έκταση γης
Δίχως γνώσεις προηγούμενες
Ούτε έτοιμοι τελείως ήμασταν.
Είναι πιο δύσκολο από όσο φαίνεται
Είναι πιο κουραστικό από όσο φαντάζει
Μα έχουμε πίστη στο αποτέλεσμα
Παρόλο που αργεί
Έχουμε πίστη στον ήλιο μας
Παρόλο που δεν βγαίνει πάντα
Όσο λαμπρός τον θέλουμε
Και έχουμε
Μια μόνο ζωή για να
Τα καταφέρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου