Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024


 

Ποιος ξέρει

Τι έχεις τραβήξει και εσύ

Πόσα τραύματα κουβαλάς

Και πως τον φαντάζεσαι τον κόσμο.

Νιώθεις πως 

Αν συγχωρέσεις 

Αν δώσεις λίγη παραπάνω αγάπη

Τότε προσφέρεις κάτι

Τότε κανείς τον κόσμο καλύτερο

Τότε δεν είσαι σαν και αυτούς...

Δεν μπορείς να κρατήσεις κακία

Θες να είναι τα πάντα εντάξει.

Παρόλ' αυτα 

Αν και δικαιολόγησες και συγχώρεσες

Τόσους και τόσες

Γιατί είναι τόσο δύσκολο 

Να συγχωρέσεις 

Τον ίδιο σου τον εαυτό;

Τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι σου;

Αφού δε νιώθεις καλά.

Ηρέμησε, σε καταλαβαίνω.

Έλα, γάμα τους άλλους.

Τουλάχιστον σκέψου εσένα, πες

Με συγχωρώ για σήμερα

Και ας έκανα κάποια λάθη, με συγχωρώ και προχωράω.

Τόσα ήξερα τόσα έκανα.

Δεν είμαι τέλειος άνθρωπος 

Αλλά προσπαθώ 

Όσο καλύτερα μπορώ

Και με αγαπάω.

- ο λίθος, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)


 

Δεν πρόλαβα ποτέ 

Να σου πω 

Ούτε τα μισά 

Από όσα σκεφτόμουν 

Από όσα ένιωθα

Από όσα ήλπιζα.

Δεν είναι ότι δεν το 'θελα, μάτια μου.

Ειναι μόνο που

Εσύ ήσουν αλλού

Και εγώ ήμουν αλλού.

Ποιος ξέρει, ίσως σε μια άλλη ζωή...

Ίσως κάποτε 

Να πάνε όλα 

Καλά.

Ίσως κάποτε

Να σου κρατάω το χέρι

Τρυφερά.

- ψίθυροι , Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)


 

Ναι, το ξέρω, ούτε σήμερα

Ήταν εύκολα.

Και ο ύπνος, αν έρθει, θα έρθει δύσκολα.

Σου πονάει το κεφάλι, τσούζουν τα μάτια σου, κοιτάζεις στο κενό, νιώθοντας το κενό 

Και αναρωτιέσαι...

Έλα τώρα, νομίζεις πως δεν το ξέρω;

Νομίζεις πως δεν τα έχω περάσει;

Δεν έχεις ιδέα την κόλαση που αντίκρισα 

Και πόσες λάθος επιλογές έκανα.

Μα όλα θέλουν τον χρόνο τους.

Μην μετανιώνεις για τα πάντα 

Αλλά μάθε από αυτά.

Βγες έξω να δεις τον ήλιο να ανεβαίνει.

Είναι τόσο υπέροχο το χρώμα του ουρανού όταν ξημερώνει 

Δανείσου λίγο για την καρδιά σου.

Έλα, τα κατάφερες.

Για άλλη μια μέρα

Τα κατάφερες.

Δε νομίζεις ότι έκανες ήδη αρκετά;

Μπορείς να κοιμηθείς ήσυχα, μπορείς να ξαπλώσεις τώρα.

Και αύριο μέρα είναι.

- σήμερα και αύριο, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

 


Ρίξε νερό, αλλά όχι υπερβολικό.

Άσε το φως να μπει, αλλά όσο χρειάζεται.

Φρόντισε το έδαφος να έχει λίπασμα 

Για να μην κάνουν επίθεση τα μαμούνια.

Επανέλαβε

Και περίμενε.

Κάθε μέρα, λίγο-λίγο κάθε μέρα.

Όσο και να το κοιτάζεις, θέλει χρόνο 

Αλλιώς δεν θα παρατήσεις τα αποτελέσματα.

Μην βιάζεσαι .

Ανάθεμα την εποχή μας, μην βιάζεσαι.

Όλα θέλουν τον χρόνο τους

Τα λουλούδια αργούν να ανθίσουν.

Μην κοιτάζεις τα πλαστικά, αυτά ξέχνα τα

Ούτε όσα σου φαίνονται υπέροχα τώρα.

Και αυτά χρειάστηκαν χρόνο.

Όλα

Χρειάζονται χρόνο

Για να ανθίσουν

Αρκεί να έχουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις 

Και να προσπαθήσουν.

- κηπουρός, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.) 



Γιατί τα κρατάς
Κλειστά μέσα στην πλάτη σου;
Δεν σε πονάνε;
Είναι τόσο όμορφα, αλήθεια.
Αν δεν τα ανοίξεις τώρα 
Πότε θα τα θαυμάσεις;
Το έδαφος δεν το έχεις βαρεθεί;
Δεν θες να μάθεις 
Πόσο υπέροχος είναι ο ουρανός;
Δεν θες να τον εξερευνήσεις;
Ποιος, ποια, τι σε έπεισε 
Ότι τα φτερά σου δεν είναι για να τα θαυμάζεις και
Ότι δεν αξίζει να τα ανοίξεις;
Ποιος τα πηρε στα χέρια του
Και στα μάδησε;
Μάζεψε τα πούπουλα και μάσησε τα.
Μην αφήσεις την ομορφιά 
Να πάει χαμένη .
Μια μέρα 
Θα πετάξεις πάλι.
- Φτερά, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

  Σε κανέναν δεν χωράνε Και σε κανέναν δεν πηγαίνουν  Τα δικά μου παπούτσια. Είναι ένα και μοναδικό ζευγάρι  Που όμοιο του δεν έχει φτιαχτεί...