Σε κανέναν δεν χωράνε

Και σε κανέναν δεν πηγαίνουν 

Τα δικά μου παπούτσια.

Είναι ένα και μοναδικό ζευγάρι 

Που όμοιο του δεν έχει φτιαχτεί

Και ούτε πρόκειται, γιατί 

Είναι αυθεντικά.

Σίγουρα, έχουν φθορές, ελλατώματα, είναι ανήσυχο ζευγάρι 

Αλλά είναι δικά μου

Και μόνο δικά μου.

Όσα και να δανείστηκα από άλλους

Όσο και να ήθελα να τα πετάξω, να μην τα ξαναδώ μπροστά μου

Πάντα επέστρεφα σε αυτά.

Γιατί με αυτά γεννήθηκα και με αυτά θα πεθάνω.

Γιατί κατάφερα να τα φέρω λίγο περισσότερο στα μέτρα μου.

Γιατί είναι τα δικά μου παπούτσια 

Και πλέον είμαι περήφανος 

Που τα φοράω.

- παπούτσια, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

 Γιατί συνεχίζεις να τους υπομένεις;

Γιατί τους έχεις ακόμα

Στην ζωή σου, στο μυαλό σου, στην καρδιά σου;

Τι το θες;

Απλά για να μην νιώθεις μοναξιά;

Απλά για να έχεις κάτι στην ζωή σου;

Θα σε κρατήσουν όσο το έχουν ανάγκη 

Και μια μέρα θα σε διώξουν από κοντά τους

Και ούτε θα νοιαστούν.

Αυτό αφήνει χειρότερη επίγευση στο στόμα.

Αυτοί που νοιάζονται πραγματικά 

Είναι ελάχιστοι

Και ο χρόνος το δείχνει.

Να έχεις δύναμη.

Ναι, σου αξίζουν πολλά παραπάνω.

Πες τους, άντε στα κομμάτια

Και συνέχισε.

Θα το δεις, μετά

Θα νιώθεις καλύτερα.

Άντε, μάτια μου

Άντε.

- αντίο, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

  Ναι το ξέρω, ούτε σήμερα
Ήταν εύκολα.
Και ο ύπνος, αν έρθει, θα έρθει δύσκολα.
Σου πονάει το κεφάλι, τσούζουν τα μάτια σου,
κοιτάζεις το κενό, νιώθοντας το κενό
Και αναρωτιέσαι...
Έλα τώρα, νομίζεις πως δεν το ξέρω;
Δεν έχεις ιδέα τι κόλαση αντίκρισα
Και πόσες λάθος επιλογές έκανα.
Μα όλα θέλουν τον χρόνο τους.
Μην μετανιώνεις για τα πάντα
Αλλά μάθε από αυτά.
Βγες έξω να δεις τον ήλιο να ανεβαίνει.
Είναι τόσο υπέροχο το χρώμα του ουρανού όταν ξημερώνει. 
Δανείσου λίγο για την καρδιά σου.
Έλα, τα κατάφερες.
Για άλλη μια μέρα
Τα κατάφερες. 
Δεν νομίζεις οτι έκανες ήδη αρκετά;
Μπορείς να κοιμηθείς ήσυχα, μπορείς να ξαπλώσεις τώρα.
Και αύριο μέρα είναι.
- σήμερα και αύριο, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

 

Γιατί ακόμα επιμένεις;
Γιατί κάθεσαι και υπομένεις;
Αφού σου κάνει κακό, δεν σε βοηθάει κάπου.
Νομίζεις οτι είναι μια φάση
Νομίζεις οτι θα περάσει.
Προσπάθησες να κάνεις καλύτερα τα πράγματα
Αλλά δεν γίνονται.
Μην λες άλλα ψέματα στον εαυτό σου, δεν είναι κάποιο παραμύθι με αίσιο τέλος.
Δεν το αξίζεις αυτό.
Αξίζεις πολλά περισσότερα, μάτια μου.
Και αν νομίζεις οτι είναι πολύ αργά τώρα
Δεν είναι.
Μάζεψε όσο κουράγιο σου έχει απομείνει
Και φύγε.
Κρύβεις μέσα σου μεγαλύτερη δύναμη
Από όση νομίζεις.
Άντε...Άντε
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ; 
ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΔΕΙΛΟΣ!
ΦΥΓΕ!
Μην εγκλωβίζεσαι.
Μην το κάνεις αυτό σε σένα.
-έξοδος κινδύνου, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

 Μπορούν να μιλάνε 

(Να λένε, να λένε, να λένε)

Αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα.

Τουλάχιστον έτσι πιστεύεις και έτσι πορεύεσαι.

Αλλά, εφόσον το πιστεύεις εσύ για σένα

Τότε γιατί να μην είναι αλήθεια;

Αυτοί δεν ξέρουν, πώς στο διάολο μπορούν να ξέρουν;- έτσι λες.

Και μπορεί να έχεις δίκιο.

Μια συμβουλή μόνο:

Βάδισε προσεκτικά.

Γιατί η αλήθεια σου μπορεί να είναι ψέμα στην τελική.

Να είσαι σίγουρος ότι πραγματικά 

Ξέρεις

Ή τουλάχιστον να το βασίζεις κάπου.

Δεν ζει κανένας άλλος τη ζωή σου

Αλλά, παράλληλα, την ζούνε τόσοι πολλοί μαζί σου.

Μην τους απορρίπτεις 

Αν πραγματικά νοιάζονται και θέλουν να βοηθήσουν.

Η ζωή σου είναι η ζωή σου.

Μάθε την όσο καλύτερα μπορείς.

Μην επαναπαύεσαι

Και μην μετανιώνεις 

Για όσα ήθελε πραγματικά η καρδιά σου.

Γιατί εκείνη τη στιγμή 

Ήταν η μόνη αλήθεια.

- μάθημα, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

 

 Μπορεί να πάρει χρόνια
Μπορεί να έρθει αύριο
Μπορεί και σε λίγα λεπτά.
Μπορεί και να μην έρθει ποτέ, μα
Η ελπίδα σβήνει πάντα τελευταία.
Αλλά το πιστεύω
Γαμώ την πίστη μου, το πιστεύω:
Θα νιώσω πάλι ελεύθερος.
Δεν θα πονάει το κεφάλι μου
Δεν θα μετανιώνω για τις επιλογές μου.
Θα έχω μια σταθερά
Και έτσι θα σαλπάρω 
Σε θάλασσες ανοιχτές.
Θα παίρνω βαθειές ανάσες, καθαρές.
Θα θυμηθώ πώς ήταν κάποτε.
Και όλα
Θα είναι
Καλά.
- ανάσα, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)