Για χρόνια φοβισμένος.

Για χρόνια αγχωμένος.

Για χρόνια κλεισμένος και κλειστός.

Ποιος θα μου δώσει πίσω τα χαμένα χρόνια μου;

Γιατί, αν απλά χάνεις τον χρόνο σου,

Δεν κερδίζεις απαραίτητα

Κάτι.

Ο χρόνος ο χαμένος, εκείνος που δεν ξανακερδίζεται

Σου προσφέρει τροφή για σκέψη

Μόνο αν νιώσεις πεινασμένος.

Κατά τα άλλα,

Η ζωή σου είναι απλώς κατά τα άλλα;

Λίγο μαμ, κακά, νάνι

Και μετά τα λέμε, καλό βράδυ;

Τα όνειρα δεν ανθίζουν στον καπιταλισμό

Παρά μόνο αν στερηθείς τα πάντα

Και μετά ίσως να χρειαστεί να ξεπουληθείς

Γιατί πολύ πιθανόν να μην είσαι το 1 στα 10000000.

Η ζωή πάει μπροστά και μένει στάσιμη το ίδιο ακριβώς λεπτό.

Too afraid to live

Too scared to die.

Μα, αλήθεια,

Είσαι σίγουρος πως τώρα

Ζεις;

- Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

 

Δυστυχώς το πιστεύω όλο και περισσότερο 

Πως οι μέρες που μας απομένουν

Για να παραμείνουμε ανθρώποι

Είναι μετρημένες.

Φοβάμαι πολύ ότι η όραση

Είναι ανάλογη

Με το πόσο βαθιά

Μπαίνει το χέρι στην τσέπη.

Πως ξεχνάμε 

Εφόσον δεν συμβαίνουν σε εμάς,

Επειδή δεν συμβαίνουν σε εμάς.

Και κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες

Που του αναλογούν.

Φοβάμαι ότι η ζωή

Θα γίνει πολύ ακριβή για να την ζήσουν

Οι περισσότεροι 

Και όσοι προσπαθούν να αλλάξουν κάτι 

Θα είναι στις φυλακές και στα νοσοκομεία.

Όσο εκείνοι

Οργανώνουν δείπνα και με τηλεφωνήματα 

Καθορίζουν το μέλλον μας

Ανάλογα με το συμφέρον τους-

Εκείνοι που ποτέ δεν έζησαν σαν εμάς

Παίρνουν αποφάσεις για εμάς

Ακολουθώντας μια σταθερή πολιτική θανάτου και παρακμής 

Γιατί έχουν την υποστήριξη του λαού, υποθέτω;

Αλλά ρε μαμά, ρε μπαμπά...

Εσείς δεν μου λέγατε 

Πως οι καλύτερες μέρες θα έρθουν

Όταν μεγαλώσω;

Ορίστε, μεγάλωσα

Και τι κατάλαβα;

Εδώ ο καθένας κοιτάζει τον κώλο του.

Εδώ κοντεύουν να κάνουν ιδιωτική

Ακόμα και την πουτανα την μάνα τ-.

Ρε μαμά....ρε μπαμπά....

-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

Στον ένα του καρπό είχε ένα τατουάζ ενός τάφου με διάφορα δεξιά και αριστερά που πάνω του έγραφε

Old me. 

Σκέφτηκα στην αρχή, ωραία ιδέα, συμβολική.

Αλλά μετά σκέφτηκα πως

Είναι αρκετά μυστήρια και ίσως ψευδής

Γιατί αν το καλοσκεφτείς

Ποτέ

Δεν μπορείς να σκοτώσεις 

Τον παλιό σου εαυτό-

Ούτε καν αν τον θάψεις.

Θα βρίσκεται

Για πάντα 

Μέσα και έξω από σένα.

Δεν μπορείς ποτέ να τον ξεφορτωθείς ολοκληρωτικά

Όσο και να προσπαθήσεις.

Ίσως να τον πιέσεις και να χαθεί μέσα στο σκοτάδι, στο έρεβος

Αλλά

Ποτέ 

Δεν μπορείς να τον σκοτώσεις τελείως.

Γιατί η ιδέα εκείνου που σκοτώνεις

Συνεχίζει να υπάρχει 

Ακόμα και όταν νομίζεις

Πως την έχεις

Εξαφανίσει

Για πάντα.

Αλλά τουλάχιστον

Αξίζει την προσπάθεια

Προκειμένου να συνεχίσεις

Να ζεις.

- Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)