Του έστειλε μήνυμα πως ήθελε να μιλήσουν. Από την εμπειρία του - και των άλλων- γνώριζε πως , όταν μια γυναίκα σου λέει κάτι τέτοιο, δεν είναι για καλό.
Έδωσαν συνάντηση το βράδυ, στις 9, στο Λιμάνι. Εκεί είχαν κάνει την πρώτη τους βόλτα και ,όσο περπατούσε και μύριζε τον Θερμαϊκό, έφτιαχνε σενάρια με το τι μπορούσε να θέλει να του πει, αν και όλα κατέληγαν πάνω κάτω στο ίδιο αποτέλεσμα.
Τον περίμενε έξω. Μόλις τον είδε, γύρισε προς το μέρος του. Αγκαλιάστηκαν και την έπιασε από το σβέρκο για να την φιλήσει, αλλά τον σταμάτησε.
<<Όχι Θωμά. Πάμε μια βόλτα μέσα καλύτερα>>.
<<Όπως θες , Κατερίνα>>.
Βάδιζαν ο ένας δίπλα στην άλλη , μα όχι κολλητά, όπως τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Τελικά βρήκαν ένα παγκάκι και κάθισαν.
<<Λοιπόν;>>, είπε ήρεμα ο Θωμάς.
<<Κοίτα, ξέρω πως έχουμε κοινές παρέες->>.
<<Ναι. Θυμάσαι; Στο πάρτι του Στέλιου. Ήρθες με την Ελένη και γνωριστήκαμε.Πριν δύο χρόνια. Εγώ ήμουν αλλού, εσύ αλλού, και τελικά ενάμιση χρόνο πριν->>.
<<Ναι. Όπως και να έχει, θεωρώ πως πρέπει να το λήξουμε με ώριμο τρόπο, ενήλικες ήμαστε.Δεν τραβάει άλλο>>.
Οι παλμοί του ανέβηκαν - λίγο . Άλλωστε , περίμενε αυτά τα λόγια.
<< Μισό λεπτό! Δηλαδή θέλεις να σταματήσουμε να βλεπόμαστε, επειδή έγινε αυτό το Σάββατο;>>.
Την έπιασε από το μπράτσο, αλλά αυτή σφίχτηκε. Απομάκρυνε το χέρι του.
<< Δεν μπορώ να σου βάλω εγώ μυαλό. Κάνεις τα ίδια πράγματα και βαρέθηκα>>.
<< Καταρχάς, δεν είχαμε κανονίσει τίποτα. Είχαμε πει να περάσουμε την μέρα μαζί και να βγούμε το βράδυ. Δεν αναιρούσε τίποτα αυτό από το γεγονός πως με έψησε να πάω για μπάνιο με τους φίλους μου. μέχρι το απόγευμα θα ήταν και μετά θα ήμασταν μαζί>> .
<< Αχ, δεν καταλαβαίνεις. Δεν καταλαβαίνεις....>>.
<<Ε δώσε μου να καταλάβω. Υποτίθεται ότι ήμαστε μαζί και ο ένας πρέπει να βοηθάει τον άλλον>>
<< Δεν είμαι η μητέρα σου αγορίνα. Δεν θα διαχειρίζομαι εγώ το χρόνο μου ανάλογα με το τι γουστάρεις εσύ. Το δις εξαμαρτείν.... >>
Σκέφτηκε: μπορεί να συνέβη άλλη μια φορά στο παρελθόν , αλλά δεν το έκανα επίτηδες. Και το κατάλαβα μετά, όταν μου έκανε μούτρα. Ίσως και δεύτερη. Αυτή τη φορά όμως ήταν αλλιώς. Μπορεί να έσφαλα πριν, αλλά γιατί κάνει πως δεν καταλαβαίνει; ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΜΕΡΑ, ΜΕΤΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΠΙΤΙ, ΝΑ ΠΆΩ ΓΥΜΝΑΣΤΉΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΩ. ΕΣΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ; ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ΚΩΛΟΜΩΡΟ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΠΑΩ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ; ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΙΝΕΙΣ; ΓΙΑ-.
Αλλά δεν είπε τίποτα φωναχτά. Αντ' αυτού αποφάσισε να ρίξει τον εγωισμό του. Να το πάρει πάνω του. Ήταν κάτι ωραίο και δεν ήθελε να το χαλάσει. Θα την έκανε να νομίζει πως είχε το πάνω χέρι, αυτό που θέλουν όλες οι γυναίκες και ας μην το παραδέχονται, αν ήταν να το σώσει.
<<Ξέρεις κάτι; Σαν παιδί έκανα. Απλά έχω ξεχάσει πως είναι να είσαι σε σχέση. Συγχώρεσε με ,Κατερίνα. Έχεις δίκιο σε όλα!>>.
Να 'τες. Οι τέσσερις λέξεις που κάνουν κάθε γυναίκα να νιώθει πως φοράει το στέμμα της. Άστραψε το πρόσωπο της και τον αγκάλιασε. Ο Θωμάς έβαλε το χέρι του στο μπούτι της και άρχισε να το τρίβει απαλά, πως της άρεσε. Μετά το χέρι του μετακινήθηκε πιο πάνω, πλησίασε την φούστα και χώθηκε μέσα στα βράχια. Είχε σιγουρευτεί πως δεν θα τους έπαιρνε χαμπάρι κάνεις. Ένιωθε την ζεστή ανάσα της, με μια νότα τσιγάρου, στο αυτί του.
Και τότε....
<<Ξέρεις, νομίζω πρέπει να βρούμε ένα communication. Κάτι βασικά για να συνεννοούμαστε καλύτερα στο μέλλον>>.
Κόκκινος συναγερμός, κόκκινος συναγερμός κόκκινη κάρτα.
Τον έσπρωξε πέρα και τον κοίταζε με βλέμμα " με αηδιάζεις".
<< Αυτό ήταν . Δεν υποφέρεσαι. Και 'γω νόμιζα πως τα είχαμε βρει. Ξέρεις κάτι; Είσαι λίγος..... είσαι μέτριος..... και δεν υπήρχε καύλα εξαρχής. Λυπάμαι για σένα>>.
Ψέλλισε κάτι τόσο σιγανά που η Κατερίνα είδε απλά κίνηση στα χείλια του.
<<Τι είπες;>>.
Ο Θωμάς σηκώθηκε όρθιος. Ύψωσε αδιάφορα τους ώμους του και τους άφησε να πέσουν.
<< Τίποτα. Απλά νόμιζα πως βρήκα μια κοπέλα πια, όχι ένα κοριτσάκι . Αλλά όχι.... Σε έβγαλα λίγο απ' τη φούσκα σου και ξαφνικά έθιξα την αξιοπρέπεια σου. Λυπάσαι για μένα; Για τον εαυτό σου θα έπρεπε να λυπάσαι και πόσο επιφανειακή είσαι εν τέλει. Λίγος; Μέτριος; Για μένα χώρισες από μια σχέση που η ίδια έλεγες πως δεν σου προσέφερε τίποτα. Σε τράβηξα από εκεί και ζήσαμε κάτι ωραίο τόσο καιρό. Για σένα δεν έβλεπα τους φίλους μου, για σένα άφηνα το γυμναστήριο, πήγαμε ολόκληρο τριήμερο μαζί, σε άκουγα να μιλάς για γαμωφουστάνια τη στιγμή που σου έλεγα για την δουλειά, ενώ ήθελα κάποιον να πω τα δικά μου. Και εσύ παραπονιέσαι.Η κυρία μη μου άπτου. Δουλεύεις τρεις μέρες την εβδομάδα και νευριάζεις όταν δουλεύεις μια ώρα παραπάνω , την οποία πληρώνεσαι, στο μαγαζί της αδερφής σου. Μου έκανες μούτρα επειδή μια φορά που βγήκα κέντρο δεν σου έστειλα μήνυμα για να βρεθούμε, ενώ ήμουν με τα παιδιά, λες και δεν μπορώ να έχω λίγο προσωπικό χρόνο. Καταλαβαίνεις; Πες με μαλάκα αν θες, αλλά τουλάχιστον εγώ είμαι κάτι. Σε τι μικρόκοσμο ζεις, αλήθεια; Και αν το έκανες εσύ αυτό, πιστεύεις πως θα αντιδρούσα έτσι; Γελιέσαι. Θα το αποδεχόμουν. Όταν είσαι σε μια σχέση, δέχεσαι τα ελαττώματα του άλλου και προσπαθείς να τον βοηθήσεις να τα ξεπεράσει, αν τα θεωρείς πραγματικά ελαττώματα. Δεν υπήρχε καύλα; Όταν σε γαμούσα μέχρι και στην πολυκατοικία σου δίπλα από το ασανσέρ και κάλυπτα το στόμα σου για να μην σε ακούσουν, μήπως προσποιόσουν; Καλά ήταν ε; Όχι; Αλλά εσύ θέλεις κάποιο σκυλάκι, κάποιον να λέει ναι σε όλα, να ακολουθεί πιστές οδηγίες μέχρι να μουλιάσεις από τα σάλια του και να βρεις άλλο θύμα. Είσαι αχάριστη. Λες λόγια απλά για να μην φανείς υποδεέστερη και η κακιά της υπόθεσης. Γιατί δεν μπορείς να παραδεχθείς τα ελαττώματά σου. Είσαι αξία της μοίρας σου!>>.
Κούνησε δεξιά αριστερά το κεφάλι του, που είχε κοκκινήσει. Έβγαλε ένα τσιγάρο από τον πακέτο του και το άναψε.
Η Κατερίνα τον κοίταζε προσηλωμένη. Το στέμμα είχε πέσει και ραγίσει. Έκανε μια τελευταία, ανέλπιδη προσπάθεια.
<< Την Αλεξάνδρα από ένα περιστατικό δεν την έκρινες;>>
Κόντεψε να πνίγει από τον καπνό. Έβηξε δυνατά
<< Την ποια; Με δουλεύεις; Πλάκα μου κάνεις μωρέ; Με συγκρίνεις με αυτήν; Με μια-. Δεν την χαρακτηρίζω, μην της δώσω και αξία. Αλήθεια τώρα; Υποτίθεται φίλη σου είναι, ξέρεις τι έκανε στον Σωτήρη. Του γάμησε την ψυχή. Τον εκμεταλλεύτηκε.....και .... Είσαι απίθανη , πραγματικά. Λυπάμαι τον επόμενο βλάκα που.... Άστο>>.
Γύρισε την πλάτη και έκανε να φύγει. Σταμάτησε και γύρισε πάλι προς το μέρος της.
<<Τι, Θωμά;>>.
<<Bob ή Παύλο;>>.
<<Ε;>>.
<<Bob ή Παύλο;>>.
<<Ε;>>.
<<Άστο>>.
Άρχισε να δίνει ρυθμό με το δεξί του πόδι και να τραγουδάει
<<Όταν κάποιο βράδυ, θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου, και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις...>>.
Ήταν Σιδηρόπουλος. Στην Κ.
Ο Θωμάς χαμογέλασε. Της έκλεισε το μάτι, έβαλε το τσιγάρο στα χείλη, ένωσε τα χέρια πίσω στη μέση και έφυγε.
-Ο.Γ..Θ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου