Ιστορία για ΚΙΑ

Αυτό σημείωσα στο κινητό μου. Ένας φίλος μου ήθελε να αγοράσει αυτό το αμάξι; Ίσως το είχε και ήθελε να το πουλήσει; Αλήθεια, δεν θυμάμαι. Μην με πιέσετε παραπάνω και υποκύψω. Ίσως να είναι κάποιο συνθηματικό και όχι η μάρκα αυτοκινήτου τελικά- αλήθεια, πώς είμαι σίγουρος οτι αφορά αυτοκίνητο, εγώ δεν ξέρω σχεδόν σε τίποτα γι'αυτά. Ναι, ναι, αυτό είναι. κια. ΚΙΑ. Κ-Ι-Α. Το μυαλό μου άρχισε να πονάει και μόνο που μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ γιατί σημείωσα ιστορία για ΚΙΑ .

Μισό λεπτό.

Ήθελα να κοροϊδέψω κάποιο φίλο μου; Τότε γιατί δεν το έκανα μπροστά του; Ή πίσω του, έστω; Μυστήριος που είμαι ώρες-ώρες. Μισό λεπτό να πάρω μια ανάσα και συνεχίζω. Δύο ανάσες τελικά. Πήρα μια παραπάνω. Και τώρα; Τι τώρα; Δεν ήμουν ειλικρινής απέναντι σας. Δεν θυμάμαι πολλές φορές να είμαι ειλικρινής απέναντι μου.

Ίσως να είναι όλα αυτά ένα όνειρο. Να περιπλανιέμαι μεταξύ όντος και μη όντος, ωστόσο και τα όνειρα δεν έχουν υπόσταση;  Εννοώ , όταν βρίσκεσαι μέσα σε ένα όνειρο, είσαι καθ'όλα πραγματικός, όσο και το περιβάλλον γύρω σου, γιατί το νιώθεις. Άσχετα που μετά ξυπνάς και λες, τι συνέβη εδώ; Ίσως ο κόσμος των ονείρων να είναι ένας πραγματικός κόσμος , ένας πλανήτης που δεν ανήκει στο ηλιακό μας σύστημα . Και εκεί κάθε όνειρο ζει και βασιλεύει.

Πολλά είπα. Θα πάρω μόνο τρεις ανάσες συ η την φορά το υπόσχομαι. Πάμε. Εισπνοή- εκπνοή. Εισπνοή- εκπνοή. Εισπνοή- εκπνοή.
Τέλεια! 

Λέτε με-. Όχι , αυτό θα ήταν κλεμμένο. Με λένε- βασικά σιγά μην σας πω. Φωνάζετε με κανένα, όπως τον Οδυσσέα με τον. Κύκλωπα και εκείνο τον Ινδιάνο στο Dead man, που έπαιζε ο Τζόνι Ντεπ όταν υποδυόταν ακόμη χαρακτήρες και όχι τον Τζόνι Ντεπ που υποδύεται τον Τζόνι Ντεπ που παίζει ένα χαρακτήρα. Κάνουμε και λίγο χιούμορ βλέπετε.

Ιστορία με ΚΙΑ. Ωραία. Αρχίζουμε. Από τι; Γιατί; Τι το σημαντικό έχε αυτό το ΚΙΑ; Ίσως τίποτα. Σίγουρα τίποτα. Απλά το σημείωσα, το ξέχασα και τώρα το ξαναείδα.  Τι ήθελα να πω; Πώς θα το έλεγα; Τόσες ιδέες μαζεύτηκαν. Τόσες σκέψεις μαζεύτηκαν. Τόση ζωή που περίσσεψε και σάπισε.

Ωστόσο , ωστόσο, ωστόσο. Και τελικά τίποτα. Άραγε τι θα σκεφτόμασταν αν ήμασταν για μια μέρα στο σώμα ενός άλλου; Τίποτα. Την άλλη μέρα πάλι θα μαλακιζόμασταν η θα αυνανιζόμασταν, θα τον παίζαμε γενικά. 

Αν τελικά η υποψία μου η πρώτη είναι αληθινή και αφορά αμάξι, ίσως να ήταν κάτι που είδε σημασία για μένα. Η, εξ αφορμής, να ήθελα να πιαστώ από αυτό για να γράψω κάτι. Δεν ξέρω. Αλήθεια, δεν ξέρω. Δεν σας πιάνει και σας μερικές φορές αυτό, όπως όταν ανοίγετε το ψυγείο,κοιτάτε μέσα για λίγα δευτερόλεπτα και μετά το κλείνετε, γιατί δεν έχετε ιδέα γιατί το ανοίξατε;
Δεν θέλω να  σας κουράσω άλλο. Θα κάτσω, θα το σκεφτώ παραπάνω και θα επιστρέψω. Θα το βρω, που θα πάει; Κάποια μέρα θα θυμηθώ. Και ίσως γράψω κανένα βιβλίο γι'αυτό, ποιος ξέρει;  Θα σας αφήσω για την ώρα. Θα τα πούμε άλλη φορά. Σίγουρα άλλη φορά. Μέχρι τότε......

(Ο ήλιος ανέβηκε πάλι κόκκινος η πορτοκαλί. Τα πουλάκια θα κελαηδήσουν. Θα ζήσω τα όνειρα μου στον ξύπνιο μου; Θα πάψουν οι γυναίκες να λένε ψέματα για να φανούν υπεράνω; Οι άνδρες θα βάλουν μυαλό; Η μέλισσα κάνει βζουυυυν ή βζιιιιν ; Θα πεθάνω , πότε, τι ώρα, ανάμεσα σε πόσα μπούτια θα βρεθώ; μέχρι τότε;

Ώπα... σκατά! Πως σβήνουν αυτά;)

-Ο.Γ.Θ.