Εμείς
που θεωρούσαμε τους εαυτούς μας άσημους, εμείς
που περάσαμε μέρος από τη ζωή μας κλεισμένοι
σε τέσσερις τοίχους, μέσα σε ένα λιβάδι, εμείς
που μειώσαμε τον εαυτό μας τόσο
ενώ δεν το άξιζε, εμείς
που χορέψαμε μέσα στη φωτιά που οι ίδιοι βάλαμε, εμείς
οι εραστές που δεν γευτήκαμε ακόμη
τον έρωτα όπως τον περιμένουμε
(Η καρδιά μας αρνείται να γίνει πέτρα
και ταλαιπωρούμε συχνά τους ανθρώπους που μας αγαπάνε και αγαπάμε).
Εμείς που δεν θέλουμε να αλλάξουμε
και να αναλωθούμε
μονάχα να γίνουμε καλύτεροι, εμεις
που δεν βαδίσαμε σε όλα τα μονοπάτια που όρισαν
Εκείνοι.
Εμεις οι αταίριαστοι και διαφορετικοί.
Εμείς οι ανώριμοι, οι βλάσφημοι.
Και ίσως οι θεοί δεν ήταν πάντα εναντίον μας-
Εμείς ήμασταν εναντίον μας.
-Ο.Γ.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου