Η ζωή σου είναι η ζωή σου

Η ζωή σου είναι η ζωή σου

Και σου ανήκει σχεδόν ολοκληρωτικά.

Αλλά που και που

Ίσως να είναι καλό να την εξευτελίζεις.

Εννοώ,είναι ούτως ή άλλως αναπόφευκτο μερικές φορές.

Αλλά και τις στιγμες εκεινες που έχεις μια επιλογή

 Ίσως να είναι καλό να πάρεις τον άσχημο δρόμο.

Γιατί τέτοιες στιγμές είναι που

συνήθως ανακαλύπτεις κάτι παραπάνω για τον εαυτό σου.

Όταν γλείφεις την κόλαση και απαρνιέσαι την γλύκα του παραδείσου.

Να αγαπάς τον εαυτό σου όσο περισσότερο μπορείς-

όσο πιο συχνά μπορείς.

Έναν τον έχεις, ανακάλυψε τον.

Αλλά το να απορρίπτεις τους αγγέλους για το μήλο

Κατέχει και αυτό τη γλύκα του.

Όμως θα έχει συνέπειες, από αυτές δεν μπορείς να ξεφύγεις .

Και ίσως μετά να μην νιώθεις όμορφα με την κατάσταση που δημιούργησες-

το τηλέφωνό του μπάνιου να τρέχει ασταματητα  και σκέψεις όχι μόνο πριν τον ύπνο.

Αλλά το παζλ χρειάζεται και τέτοια κομμάτια.

Και αν στραβωσεις,χαμόγελα στραβά 

Χαμόγελα όμως περισσότερο,θα σου κάνει καλό.

Έστω προσπάθησε, το ξέρεις πως μπορείς.

Και μάθε από τα λάθη σου, μην είσαι αναίσθητος και εγωιστής και ξεροκέφαλος.

Δεν είναι ο γυαλός που αρμενίζεις πάντα στραβός-

τουλάχιστον προσπάθησε το.

Μοναχα μην προσποιείσαι κάτι που δεν είσαι για τα μάτια του κόσμου.

Ούτε να το επιδεικνύεις επειδή  έτσι το επιτάσσουν - τάχα - η μάζα και οι κοινωνικές συνήθειες.

Γιατί τότε κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.

Ζεις μια ζωή και άλλη μία ψεύτικη ταυτόχρονα.

Τους άλλους μπορείς να τους κοροϊδέψεις εύκολα.

Τον εαυτό σου όμως;

Αυτός είναι ο χειρότερος εξευτελισμός

Αλλά πρέπει να συμβεί έστω μια φορά

Για να διαλυθούν μερικά σύννεφα.

Στο χέρι σου είναι 

Να διώξεις αυτά τα σύννεφα από τους ουρανούς σου

Όσο και αν πείθεις τον εαυτό σου για το αντίθετο.

Μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου γιατί θα το μετανιώνεις μετά.

Αλήθεια, για ποσά από αυτά που θεωρείς  κατορθώματα σου είσαι πραγματικά περήφανος;

Και πόσες από τις μέρες που θεωρησες υπέροχες ήταν τέτοιες στην πραγματικότητα;