Ευλογημένος

Η θλίψη μου ήρθε και κάθισε πάνω στο κεφάλι μου
Γι' αυτό έβαλα λίγο Tom Waits για να γαληνέψω.
Μου είπε  χθες στο πάρτι- -μην ανησυχείς ,Κυριάκο,ήταν υπέροχο!- πως της άρεσε πολύ το τελευταίο μου ποίημα
Πως σημεία του την εξέφραζαν απόλυτα
Έκανα ένα αστειάκι και μετά την ευχαρίστησα.
Πόσο όμορφα ένιωσα, πραγματικά υπέροχα!
Μα ακόμη φοβάμαι εκείνη την ημέρα
Που θα αρχίσω να γράφω ρηχά και ξενέρωτα.
Πήγα με τους φίλους μου και περάσαμε πολύ ωραία.
Δεν ξέρω αν είναι μαύρα πουλιά σαν της Κατερίνας
Αλλά θα ήμουν στον πάτο δίχως αυτούς
Σε φυλακή μέσα ή τελείως στα χαμένα.
Δεν ξέρω τι θα έκανα δίχως αυτούς, δεύτερή μου οικογένεια.
Οι φίλοι μου είναι άνθρωποι με ανασφάλειες και απωθημένα
Είναι όμως υπέροχοι άνθρωποι.
Πέφτουν πάνω σε τοίχους και τους διαλύουν.
Οι φίλοι μου πληγώθηκαν και καταστράφηκαν .
Μεταπηδούν από το ένα άκρο στο άλλο προσπαθώντας να βρουν μια ισορροπία.

Είναι όλοι τους συναισθηματικοί και ευάλωτοι
-όχι όσο εγώ, ο καθένας με τον τρόπο του.
Οι φίλοι μου είναι μπερδεμένοι .
Έχουν αλλάξει αρκετά αλλά παραμένουν οι ίδιοι καταβάθος.
Έχουν θέματα, φοβίες και άγχη.
Γνωρίζουν πολλά πράγματα και έχουν κριτική σκέψη, μπορείς να πεις δύο λόγια με σημασία και άλλα τόσα για να περάσει η ώρα ευχάριστα.
Μεθάμε μαζί, γελάμε μαζί, λυπόμαστε μαζί, προβληματιζόμαστε μαζί.
Θλίβομαι όταν τους βλέπω να θλίβονται
Και αναστατώνομαι όταν θέλω το καλύτερο γι αυτούς
Ξέροντας πως μόνος μου δεν μπορώ να τους το δώσω
Και προσπαθώντας να κάνω το καλύτερο, τα κάνω χειρότερα.
Οι φίλοι μου και εγώ είμαστε αρκετά πεινασμένοι.
Πολλές φορές σκέφτονται με το κάτω κεφάλι
Μα οι φίλοι μου είναι δοτικοί και κρατάνε ψηλά το κόκκινο μπαλόνι.
Οι φίλοι μου θέλουν το καλύτερο για τους φίλους τους.
Φυλάσσουν μέσα τους αποθέματα τεράστια, αμύθητης αξία
Και διατίθενται να τα μοιραστούν με όποιον το θέλει
Αλλά πλέον είναι πολύ επιφυλακτικοί γιατί την έχουν πατήσει αρκετές φορές.
Πολλές φορές με απογοητεύουν οι φίλοι μου όσο τους απογοητεύω και εγώ.
Ώρες- ώρες πετάμε κοτσάνες και ευχόμαστε να μην πέσει πάνω κάποια σπίθα
και αρπάξουν φωτιά
Αλλά αυτή η φωτιά είναι που μας κάνει καλύτερους και δυνατότερους.
Έχω αρκετούς φίλους πλέον, τόσους που μου φαίνεται απίστευτο
Πέντε χρόνια πριν δεν το περίμενα
Είναι θαύμα που τα έχω καταφέρει τόσο καλά.
Τα χρόνια περνάνε και δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσουν
Ζούμε το παρόν και ελπίζουμε για το μέλλον
Έχω φίλους όμως που δεν σκέφτονται και πολύ το μέλλον τους
Και επιμένουν να ζουν στον κόσμο τους
Και ελπίζω πως κάποτε θα βάλουν μυαλό.
Έχω φίλους που ήταν βολεμένοι εξ αρχής και δεν δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα
Το κεφάλι τους δεν ούρλιαξε και ακολούθησαν εκείνον τον δρόμο
Και τώρα πορεύονται κανονικά.
Εγώ και οι φίλοι μου φοβόμαστε αρκετά αλλά δεν το δείχνουμε συνέχεια.
Κάνουμε λάθος επιλογές με την ελπίδα πως θα μάθουμε από αυτές
Αλλά οι θεοί μας έκαναν αρκετά ξεροκέφαλους.
Κάποτε θα πεθάνουμε αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Μα, όπως είπε ο γερο-Χανκ , δεν μπορούμε να νικήσουμε τον θάνατο
Αλλά μερικές φορές μπορούμε να νικήσουμε τον θάνατο στη ζωή.
Και όταν πεθάνω δεν θέλω να με θάψουν.
Εκτός αν εφαρμόσουν την μέθοδο με την οποία θα μεταμορφωθώ σε δένδρο.
Μέχρι τότε θα προσπαθώ να γίνω  ένα ζωντανό δένδρο και να προσφέρω σκιά στους ανθρώπους.
Θα ήθελα να με κάψουν και τις στάχτες μου να τις σκορπίσουν
Έξω από τα αγαπημένα μου μέρη.
Αλλά ξέρω πως πιθανότατα θα θαφτώ.
Οπότε, πριν με σκεπάσετε με χώμα, ρίξτε μέσα την τρύπα
Ένα βιβλίο καλό και δύο-τρεις μουσικούς δίσκους
Και με τα δάχτυλά σας να μου σχηματίσετε ένα χαμόγελο στα ξεραμένα χείλη.
Και αν έχετε χρόνο να έρχεστε να μου διαβάζετε τίποτα
Να ξέρω πως αυτό που προσπαθώ να κάνω
Θα έχει μια συνέχεια.
Να θυμάστε τα καλά και τα κακά μου,να είναι αυτά η παρέα μου όταν θα εκλείψω.
Ω, είναι τόσα πράγματα που θέλω να κάνω ,φίλοι μου!
Να ζήσω μια ζωή γεμάτη και όπως την θέλω εγώ.
Και το όνειρό μου να διαρκέσει για πάντα!
Θέλω να δώσω αγάπη και να πάρω αγάπη!
Θέλω να δω τοίχους ζωγραφισμένους με αστραφτερά χρώματα
Και λιγότερους ανθρώπους πλαστικούς.........................................
Και αν φύγω πριν την ώρα μου δεν πειράζει!
Μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς;