Σε λίγο

Δεν θα υπάρχουν δέντρα

Ούτε για σκιά, ούτε για οξυγόνο

Ούτε καν για κρέμασμα.

Σε λίγο

Ο ουρανός θα γίνει

Κόκκινος, κόκκινος, κόκκινος

Και καλά θα κάνει

Γιατί το μπλε το χάλασαν

Όπως και το κόκκινο το χάλασαν.

Σε λίγο

Θα ξεχάσουμε πως είναι να ανασαίνεις ελεύθερα

Να ζεις χωρίς φόβο

Να ζεις, να ζεις, να ζεις, να...ζις;

Η πολιτική ηγεσία της χώρας έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα, κυρίες και κύριοι

Αφού το ξέρετε

Πάμε κατά διαόλου και έτσι 

Πρέπει να συνηθίσετε σιγά σιγά την

Κόλαση.

Κεμάλ, κοιμήσου ήσυχος.

Εδώ πέρα μας δουλεύουν ψιλό γαζί, δε γαμιέται ρε Κεμάλ

Αφού οι άνθρωποι ξεχνάνε και δε νοιάζονται

Και τώρα πρέπει να δείξουμε συμπόνια

Στους υποστηρικτές;

Πρέπει να δείξουμε συμπόνια

Στους βαρβάρους;

Μα...

Κάποτε οι τελευταίοι ήταν η λύση....τώρα;

Τώρα τι;

Τώρα τι;

Τώρα τίποτα.

Τώρα σιωπή.

Τώρα άντε γαμηθείτε, πολύ απλά!

Τουλάχιστον κατάφερα και κάπως έζησα εγώ

Για τα παιδιά λυπάμαι

Που δεν θα έπρεπε να το ζούνε αυτό

Έτσι, αυτό

Έτσι, αυτό

Όσο μεγαλώνουν, έτσι, αυτό και

Τίποτα άλλο....

- Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)