Δεν συνειδητοποίησα από νωρίς -

Γι'αυτό ταλαιπωρήθηκα.

Μια φούσκα, όλο και άνοιγε μια φούσκα,

Αλλά πουθενά καρφιά μυτερά να τη σπάσω,

Και εγώ νόμιζα πως θα μπορούσα με όσα είχα να-

Μητέρα!, Πατέρα!, Ευτυχισμένη οικογενειακή ημέρα, και ίσως οι αμαρτίες σας ήταν τόσο μεγάλες,

Γι'αυτο-, όχι...όχι,

Όχι....

ΟΧΙ!

Αρνούμαι να το υπομείνω άλλο.

Αρνούμαι να παριστάνω το αρνί-

Πρέπει κάποτε να εμφανίσω το λιοντάρι.

Πρέπει να εμφανίσω κάποτε το-,

Και συχνά η ίδια προσευχή,

Να μην καταλήξω 

Ένας ακόμα ανώνυμος τρελός,

Να μην έρθει μια μέρα

Που θα βαρέσω το κεφάλι μου κάπου τόσο δυνατά και θα σπάσω το φράγμα του εγώ μου

Και θα μετατραπω έτσι εξ' ολοκλήρου 

Σε κάτι άλλο,

Αυτό που προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να αποφύγω

Τόσο καιρό-

Η ίδια προσευχή,

Να μην κοιτάξω κάτω από τη γέφυρα

Και φύγει η υψοφοβία μου 

για λίγο.

- Θεόδωρος Ορφανίδης ( Ο.Γ.Θ.)