Η αύρα που εκπέμπεις

Είναι η αύρα που εκπέμπεις
Σε κυνηγάει
Σε στιγματίζει δίχως να το ξέρεις
Μπορεί να νομίζεις πως την εξάλειψες
Μα θα τρέχει ξοπίσω σου.
Είναι αόρατη
Υποβαθμίζει επιθυμίες και πράξεις σου
Θα την εκπέμπεις στους γύρω σου
Είσαι ότι δείχνεις μα όχι πάντα
Γιατί αυτό που φαίνεται συνήθως
Είναι μια ρωγμή από την υπόσταση σου
Οι γύρω σου τη μυρίζονται
Έτσι σχηματίζουν μια εικόνα
Για εσένα.
Και θέλεις να το αλλάξεις
Και ξέρεις πως είσαι πιο πολλά
Από όσα ο καθρέπτης αντανακλά
Μα η μυρωδιά σου δεν ξεπλένεται εύκολα
Όσο και αν ματώσει το κορμί σου από το τρίψιμο του σφουγγαριού
Οι σταγόνες πέφτουν,οι σταγόνες πέφτουν
Μην τους παρακαλάς να μυρίσουν τον πραγματικό σου εαυτό
Γιατί αν δεν φαίνεται συνήθως
Είναι επειδή ακόμη έχεις δρόμο
Μονάχα οι εκλάμψεις δεν είναι αρκετές
Η πορεία προς την αποκάλυψη είναι βάναυση.
Η αύρα που εκπέμπεις όμως είναι
Ο πραγματικός σου εαυτός
Ή έστω ένας που θεωρείς πως εγκατέλειψες
Πως να εγκαταλείψεις κάτι που κουβαλούσες τόσο καιρό;
Μην ζηλεύεις τις αύρες των άλλων
Να γίνεις άρωμα μοναδικό
Να γίνεις άρωμα εκπληκτικό
Και ας μείνει λίγη μπόχα
Τα πιο ωραία αρώματα είναι τεχνητά
Χημικές ουσίες, κάτι κοινό, εμπορικό
Αλλά εσύ είσαι εσύ
Να έχεις μια αύρα μοναδική
Να την ραφινάρεις
Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς
Γιατί μπορείς να κάνεις το καλύτερο
Και ας βουλώνουν τα ρουθούνια σου μερικές φορές
Και ας κάνουν οι αναθυμιάσεις τα μάτια σου να δακρύζουν
Είναι η αύρα που εκπέμπεις
Είσαι η αύρα που εκπέμπεις
Μην το ξεχνάς αυτό ποτέ.

- Ορφανίδης Γ. Θεόδωρος