Μεταξύ του τι είχες και τι θα μπορούσες να έχεις
Μεταξύ της ύπαρξης και της ανυπαρξίας
Μεταξύ αυτού που είσαι και εκείνου που θα ήσουν
Μια μητέρα σκοτώνει το παιδί της από τη στιγμή που αυτό γεννιέται
Και το αφήνει να περιφέρεται
Ένας ηλικιωμένος χαϊδεύει νοσταλγικά μια παλιά φωτογραφία του
Και θρηνεί τη χαμένη νιότη του
Δεν μας χρειάζονται νέοι άνθρωποι
Που ανακυκλώνουν παλιές ιδέες
Έχουμε ανάγκη από κάτι διαφορετικό
Μα σπάνια του επιτρέπουν να ανθισει
Και ο τροχός όλο και γυρίζει
Μέχρι που κοντεύει να σπάσει
Οι τεχνίτες τον επιδιορθώνουν
Τανάπαλιν
Μεταξύ δύο εννοιών αντιφατικών
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Μεταξύ της ύπαρξης και της ανυπαρξίας
Μέσα στο πανδαιμόνιο του παραλόγου
Μόνος σου
Και ολόκληρη η Γη αντίπαλη
Μαζί του πότε
Γιατί φοβάσαι
Δεν σε αδικεί κανείς
Μια νύχτα σιωπηλή την πάτησες
Και τώρα ύψωσες τα τείχη τόσο ψηλά
Τώρα φοβάσαι να ανάψεις το καλοριφέρ
Και φτάνει η στιγμή που το μετανιώνεις
Θα είναι αργά
Δεν είναι σωστό αυτό που λένε
Πως ποτέ δεν είναι αργά
Πολλές φορές είναι αργά
Ακόμη και αν αφήσεις την ελπίδα να σιγοκαίει
Αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος
Τότε υπάρχεις
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Μεταξύ του τι είχες και τι θα μπορούσες να έχεις
Μεταξύ αυτού που είσαι και εκείνου που θα μπορούσες να είσαι
Κανείς δεν θα σε προσέξει αν δεν μιλάς
Μην παραπονιέσαι μετά
Μην κάνεις τον ανήξερο
Ο κόσμος σου άνηκε και εσύ τρυπήσεις τα χέρια σου
Και ύστερα απόρησες που όλα σου γλιστρούσαν
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Μεταξύ εκείνου που είχες και εκείνου που θα μπορούσες να έχεις
Μεταξύ της ύπαρξης και της ανυπαρξίας
Mercy, mercy Mr. Persy
Mercy, mercy My Lords
I cant stand this life
I offer you my mind to calm it
Show me some mercy
Μεταξύ όλων των εννοιών
Εκεί υπάρχεις
Μέσα σε μια κλεψύδρα
Περιποιήσου την συχνά
Μην βρωμίσει αναπάντεχα
Και δεν το πάρεις χαμπάρι
Και η ζημιά θα έχει γίνει
Και θα είναι πολύ αργά
Δεν πονάει πολύ όταν συνειδητοποιείς πως
Θα μπορούσες να έχεις χειριστεί διαφορετικά τα πράγματα
Και απλά δεν το έκανες;
- Ορφανίδης Γ. Θεόδωρος
Μεταξύ της ύπαρξης και της ανυπαρξίας
Μεταξύ αυτού που είσαι και εκείνου που θα ήσουν
Μια μητέρα σκοτώνει το παιδί της από τη στιγμή που αυτό γεννιέται
Και το αφήνει να περιφέρεται
Ένας ηλικιωμένος χαϊδεύει νοσταλγικά μια παλιά φωτογραφία του
Και θρηνεί τη χαμένη νιότη του
Δεν μας χρειάζονται νέοι άνθρωποι
Που ανακυκλώνουν παλιές ιδέες
Έχουμε ανάγκη από κάτι διαφορετικό
Μα σπάνια του επιτρέπουν να ανθισει
Και ο τροχός όλο και γυρίζει
Μέχρι που κοντεύει να σπάσει
Οι τεχνίτες τον επιδιορθώνουν
Τανάπαλιν
Μεταξύ δύο εννοιών αντιφατικών
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Μεταξύ της ύπαρξης και της ανυπαρξίας
Μέσα στο πανδαιμόνιο του παραλόγου
Μόνος σου
Και ολόκληρη η Γη αντίπαλη
Μαζί του πότε
Γιατί φοβάσαι
Δεν σε αδικεί κανείς
Μια νύχτα σιωπηλή την πάτησες
Και τώρα ύψωσες τα τείχη τόσο ψηλά
Τώρα φοβάσαι να ανάψεις το καλοριφέρ
Και φτάνει η στιγμή που το μετανιώνεις
Θα είναι αργά
Δεν είναι σωστό αυτό που λένε
Πως ποτέ δεν είναι αργά
Πολλές φορές είναι αργά
Ακόμη και αν αφήσεις την ελπίδα να σιγοκαίει
Αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος
Τότε υπάρχεις
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Μεταξύ του τι είχες και τι θα μπορούσες να έχεις
Μεταξύ αυτού που είσαι και εκείνου που θα μπορούσες να είσαι
Κανείς δεν θα σε προσέξει αν δεν μιλάς
Μην παραπονιέσαι μετά
Μην κάνεις τον ανήξερο
Ο κόσμος σου άνηκε και εσύ τρυπήσεις τα χέρια σου
Και ύστερα απόρησες που όλα σου γλιστρούσαν
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Μεταξύ εκείνου που είχες και εκείνου που θα μπορούσες να έχεις
Μεταξύ της ύπαρξης και της ανυπαρξίας
Mercy, mercy Mr. Persy
Mercy, mercy My Lords
I cant stand this life
I offer you my mind to calm it
Show me some mercy
Μεταξύ όλων των εννοιών
Εκεί υπάρχεις
Μέσα σε μια κλεψύδρα
Περιποιήσου την συχνά
Μην βρωμίσει αναπάντεχα
Και δεν το πάρεις χαμπάρι
Και η ζημιά θα έχει γίνει
Και θα είναι πολύ αργά
Δεν πονάει πολύ όταν συνειδητοποιείς πως
Θα μπορούσες να έχεις χειριστεί διαφορετικά τα πράγματα
Και απλά δεν το έκανες;
- Ορφανίδης Γ. Θεόδωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου