Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2020

Εγώ δεν είμαι...

Εγώ δεν είμαι τίποτα
Ειμαι μια σταγόνα αίμα που προσπαθεί να την ξεράνει ο ήλιος
Είμαι ενα βουνό που οι πλαγιές του είναι γεμάτες με ποτάμια από δάκρυα
Είμαι ένας ήλιος υπέρλαμπρος πάνω από το αχανές έρεβος
Είμαι μια στιγμή σιωπής ανάμεσα στην τόση βαβούρα
Είμαι ένα μάτι που μέσα του φιλοξενεί μυριάδες κόρες
Είμαι ένα αυτί ανοιχτό που δέχεται λόγια κατά συρροή και τα επεξεργάζεται
Είμαι ένα πουλί πάνω σε σύρμα και η βροχή μου μουσκεύει τα φτερά
Είμαι ένας πλανόδιος πωλητής συναισθημάτων και στιγμών
Είμαι ένας μαραθονοδρόμος που ξεχάστηκε στο διαλλειμά του
Είμαι όλα εκείνα που ακούς στο κεφάλι σου κάποιες στιγμές και δεν τα δίνεις σημασία
Ή δεν θες να τους δώσεις την απαραίτητη σημασία
Είμαι ένα παγόβουνο του οποίου παρατηρείς μονάχα την κορυφή
Για να δεις το κάτω πρέπει να έχεις όρεξη και υπομονή
Είμαι ένα πεφταστέρι μα όχι νεκρός, κάνε μια ευχή και ίσως πραγματοποιηθεί
Είμαι η ζωή που δεν έζησα ακόμη
Είμαι εσύ σε μια άλλη εκδοχή του εαυτού σου
Είμαι μια χοάνη συναισθημάτων παιδικών
Είμαι ένα θλιμμενο ηλιοβασίλεμα που γυρνάει συχνά την πλάτη του στην αυγή
Εγώ δεν είμαι τίποτα
Μην με πιστεύεις
Τελικά είμαι κάτι
Σε έναν κόσμο που
Δώσαμε αξία στο τίποτα
Είμαι κάτι
Πολλά περισσότερα από το τίποτα
Είμαι κάτι
Σε έναν κόσμο που δοξάζει το τίποτα
Είσαι και εσύ κάτι
Σε έναν κόσμο που σε έκανε
Να πιστεύεις πως
Είσαι ένα τίποτα.

- Ορφανίδης Γ. Θεόδωρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Σε κανέναν δεν χωράνε Και σε κανέναν δεν πηγαίνουν  Τα δικά μου παπούτσια. Είναι ένα και μοναδικό ζευγάρι  Που όμοιο του δεν έχει φτιαχτεί...