Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Δύο λεπτά

"Θες καφέ;".
"Έχεις καθόλου τσίπουρο;".
"Ήρθε χθες ο Μάρκος και το ήπιαμε σχεδόν όλο.Κατσε να δω αν έμεινε τίποτα."
"Για τσεκαρε".
.....
"Ωραία η ρετσίνα".
"Να λες καλά που ήταν ξεχασμένη πίσω πίσω στο ψυγειο. Δεν πιστεύω να χάλασε".
"Μπα. Εκτός αν με μπερδεύει η σόδα.".
"Ποια σόδα;".
"Αυτή".
"Που την βρηκες την σόδα ρε;".
"Λες και δεν ξέρω ότι πάντα σχεδόν έχεις μια ρετσίνα στο ψυγείο. Πόνταρα και κερδισα".
"Ναι, αλλά ο χαμένος τα παίρνει όλα".
"Σιγά ρε Γιάννη Αγγελάκα- τρομερέ".
"Γιάννη Αγγελάκα πρωτοπόρε".
.......
"Που την βρήκες την Καλυψώ ρε;".
"Έξω , εκεί που ήμουν προχθές το βράδυ. Εκείνη με πλησίασε, εγώ την παρατήρησα με την άκρη του ματιού μου αλλά έκανα πως δεν την είδα.".
"Ευτυχώς ξέκοψες γρήγορα, δεν ήταν ξηγημενη γκόμενα. Ναι μεν γουσταρε εσενα-".
"Φυσικά, όλες θέλουν τον Άρη. Αφού είμαι γλυκούλης, χαχαχαχαχα".
"- και, ναι ότι πεις, αλλά ήθελε να μείνει και με τον άλλον. Γαμώ τα κόμπλεξ τους".
"Ε, τι να κάνουμε; Εγώ πάντως καλά πέρασα τρεις μήνες".
"Ναι κάτι καταλάβαμε, λες και ήσουν στρατό παλι. Τέσσερις μέσα, μια έξω".
"Αφού ήταν αχόρταγη ρε. Ξεζουμιστηκαμε. Ευτυχώς δεν έπαιρνα πολλά σκουφάκια, αλλιώς θα μου φευγαν όλα τα λεφτά στα φαρμακεία".
" Να το προσέξεις αυτό, στο χω ξαναπεί. Μην μπαινεις ακαπωτος σε κοπέλες που δεν γνωριζεις πολύ καλά".
"Άσε με να νιώσω άντρας ρε Λάζο".
"Ως φίλος σου οφείλω και στο λέω. Τώρα τόσο ξεροκέφαλος που είσαι..... και για πες".
"Ναι. Τέλος πάντων, εγώ επινα την μπύρα μου με τον Μάκη,χαλαρά, στο μπαρ. Εκείνη εκανε ταχα πως πήγε τουαλέτα και, δύο λεπτά μετά, ταχα με είδε και ήρθε να με χαιρετήσει".
"Πώς ένιωσες;".
"Είχαμε να βρεθούμε τρεις βδομαδες και να μιλήσουμε γενικά δύο. Οπότε ήταν λίγο αμήχανα. Ξες τι δεν είναι αμήχανο; Οι μοτοσυκλετιστες. Κατάλαβες; Έχουν...μηχανή... οπότε...ΧΑ ΧΑ ΧΑ".
"Όλο μαλακίες είσαι, απορώ πως βρίσκεις γκόμενες".
"Έχω τον τρόπο μου. Όπως έλεγα, σηκώθηκα από το σκαμπό, ματς μουτς, τι κάνεις πως είσαι και τα σχετικά. Κάνα δύο λεπτά κρατησε και μετά την έκανε. Και όταν έφυγε με χαιρέτησε".
"Πώς περασατε με τον Μάκη; Έχω να τον δω πολύ καιρό".
"Σκατα γίναμε, άσε. Οκτώ μπύρες και πέντε σφηνάκια. Ο Μακης μπετωσε και προσπαθούσε να την πέσει στην σερβιτόρα. Τρελο γέλιο να παραγγελνει σφηνάκι από αυτήν, ενώ έχουμε πει στον μπάρμαν, και να της κλεινει το μάτι ντεμεκ αισθησιακα. Οταν έπεσε από την καρεκλα, πληρώσαμε, ο μπάρμαν γέλασε , και σηκωθηκαμε φύγαμε".
"Ρε τον Μάκη. Αφού δεν το αντέχει, τι πίνει τόσο;"
" Λέει θέλει να χτίσει αντοχή για να τους κοντραρει όλους".
"Ποιο πιθανό είναι να χτισει γέφυρα στην σχέση του με τον ηπατολογο. Ή οποίος ελέγχει το συκώτι τελος πάντων".
"Γάμησε τα. Δεν σου πα το καλύτερο. Αφού αφήνω τον Μάκη σπίτι, με πιάνει κατούρημα τρελό. Είχα και την ζαλάδα, πάω τα αφήνω σε ένα  στενό λίγο πιο δίπλα. Αλλά μέσα στη σουρα μου δεν σκέφτηκα ότι ,εφοσον ξημέρωσε, μπορεί να με έβλεπε κανείς. Ε , εκεί που αρχίζω να χαλαρώνω, να σου μια γριά απο το μπαλκονι να με κατσαδιάζει. Σήκωσα το παντελόνι κακήν κακώς και την έκανα για το σπίτι".
"Κατουρησες πάνω σου, έτσι;"
"Ας πούμε πως είχε πολύ υγρασία. Τέλος πάντων, φτανω σπίτι, ξεντυνομαι και πέφτω ξερός για ύπνο. Όταν ξύπνησα , είχε μεσημεριασει. Παίρνω το κινητό, ανοίγω το WiFi και, δύο λεπτά μετά, μου σκάει μύνημα από την Καλυψώ πως σε δύο ώρες θα ερχόταν από το σπίτι μου να μιλήσουμε και δεν σήκωνε κουβέντα. Πω ρε πουστη, λέω, και αφού καθαρίστηκα , συμμάζεψα και λίγο το σπίτι".
"Λέγε ρε. Τόσο επιμονη;; Μέλι έχεις ρε πουστη;".
"Δε βαριέσαι, ας ξεμπερδευα μια ώρα αρχιτερα. Θα της το έκανα ξεκάθαρο, λες και δεν το είχα κάνει, πως δεν θα συνεχιζόταν άλλο το μεταξύ μας".
"Κολλημένη έτσι;"
"Δεν γουστάρει την απόρριψη ρε. Από όσα μου είχε πει γενικά, είναι αρκετά ανασφαλής άνθρωπος και θέλει να έχει πάντα το πάνω χέρι, τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Έτσι, όταν της είπα τότε να σταματήσουμε,  ένιωσε σίγουρα πως δέχθηκε επίθεση, πως η άμμος έγινε κινούμενη. Μια σφήνα στην καρδιά της, μια ενόχληση καλύτερα. Αλλά έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις.Κάποια στιγμή  μπορούν να πάψουν για τον χ,ψ λόγο. Και δεν ήμαστε πλέον στο Γυμνάσιο. Για το καλό της το έκανα , εγώ και που δεν τραβούσε άλλο, θα περνούσα καλά και δεν θα με ένοιαζε τίποτα. Από κει και πέρα, δεν θα ήμουν εγώ το ψαλιδι στον κόμπο με τα προβλήματα της. Γιατί είχε και τον άλλον, μια σχέση με διαλλειματα, όπως μου είπε, που όμως κρατάει πέντε χρόνια και η Καλυψώ έχει πάρει στο διάστημα αυτό και γω δεν ξέρω πόσους. Δεν ταιριάζαμε και δεν ήμουν διατεθειμένος να γίνω το παιχνίδι της ούτε να της χαϊδεύω τα αυτιά".
"Ουαου.....πρώτη φορά νομίζω σε ακούω να μιλάς έτσι. Μιλάς.....ώριμα".
"Έλα ρε και άλλες το έχω κάνει. Αν θέλω να σοβαρευτώ, μπορώ πολύ εύκολα. Απλά κατανταει βαρετό να είσαι συνέχεια σοβαρός. Η ζωή θέλει και λίγο πλάκα".
"Για συνέχισε Κομφούκιε".
"Έρχεται που λες και για κάνα δίωρο πίνουμε καφέ και μιλάμε. Ε, εκεί που πάω να την διώξω, έρχεται απειλητικά κοντά μου, σαν τίγρης, και με αρπάζει. Αρχίζει να με φιλάει και δώσε. Δεν σκέφτηκα τίποτα. Είχα κάτι αποθέματα γιατί πέντε μέρες δεν τον ακούμπησα και ξεκινάω να την ξεντυνω. Δύο λεπτά μετά τέλος".
"Εννοείς τα προκαταρκτικά...".
"Όχι, όλο".
"Δηλαδή,όλο ολο;".
"Όλο ολο".
"Όλο;".
"Μαλιστα".
"Πφφφφφφ....χαχαχαχαχαχχαχαχα".
"Χαχαχαχχαχχα".
"Είσαι παγκόσμιος ρε. Πώς ήταν ,λαγε μου;".
"Ότι έπρεπε. Έφυγαν τα χοντρά, πασπατευσα παντού, αποχαιρετηθηκαμε και την έστειλα στη ευχή του καλού. Στα μάτια της είχε ζωγραφισμένη την απόγνωση γιατί κατάλαβε πως το εννοούσα και πως δεν κατάφερε να με καπαρωσει ούτε με το τελευταίο χαρτί της".
"Δύο λεπτά ε;".
"Δύο λεπτά ολόκληρα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο εύκολα περνάνε σε τέτοιες φάσεις".
"Φαντάζομαι, Μπαγκς Μπάνι ".
"Δεν θα σταματήσεις να με κοροϊδεύεις ε;".
"Πας καλά;".
"Κορόιδευε όσο θες, δεν με νοιάζει. Πάω να φέρω ποτήρι ".
.........
"Χλαπατης χλουπατης έπεσα στην λουυυυπα της".
"Ίσα μωρη ρομπα ξεκουμπωτη".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Σε κανέναν δεν χωράνε Και σε κανέναν δεν πηγαίνουν  Τα δικά μου παπούτσια. Είναι ένα και μοναδικό ζευγάρι  Που όμοιο του δεν έχει φτιαχτεί...