Ξέρεις εγώ

Μην με ρωτάς,δεν ξέρω πολλά
Μην παίρνεις τα λόγια μου όλα της μετρητοίς
Ακόμη μαθητής είμαι
Σε ένα σχολείο από όπου δεν αποφοιτεις ποτέ.
Σαν φανώ σίγουρος για κάτι που θα ξεστομίσω
Αμφισβήτησε με διπλά ακόμη και αν επιμένω
Εκτός αν δεις στα μάτια μου εκείνη την λάμψη
Που υποδηλώνει πως πράγματι τα πιστεύω
Ή τις λέξεις των γραπτών μου
Εκεί λέω πάντα ότι πιστεύω και μόνο τη αλήθεια μου, εκεί χαίρω πλήρους ελευθερίας και ανάπτυξης του εγώ μου
Δίχως διακοπές από τρίτους και τα σχετικά
Δωστούς το πλεονέκτημα της αμφιβολίας
Ας τα διαψεύσεις ή τα απορρίψεις.
Αν σου κάνει κέφι τοποθετησου επί ενός θέματος
Για να το επεξεργαστώ καλύτερα
Ή ρώτησε με όντως κάτι
Είναι τόσα που δεν γνωρίζω ακόμη
Τόσα που θεωρώ πως είμαι αυθεντία
Ενώ ισχύει κάτι παραπλήσιο
Τοπίο θολό με κάποια φαναράκια
Το φαγητό θέλει και αλλο ψήσιμο.
Ο νοητικός μου διασκελισμός δεν είναι μεγάλος
Μα μια κάποια εξυπνάδα την κατέχω
Περισσότερο συναισθηματικός ειμαι
Εμπιστεύομαι πολύ εύκολα, είμαι αγαθός
Μπορώ να γίνω εύκολα προϊόν εκμετάλλευσης
Να στροφάρω γρήγορα είναι θέαμα όχι συχνό
Μα δεν εκπλήσσομαι σαν συμβεί
Παρά ελάχιστες φορές
Όταν πράγματι δεν το περιμένω ούτε εγώ ο ίδιος-.
Εγώ ο ίδιος, όλο για μένα μιλάω εδώ
Ειδικά στα ποιήματα, μα και στα πεζά
Βάζω πάντα, θαρρώ, ένα κομμάτι του χαρακτήρα μου
Συγχώρεσε με αν περιαυτολογώ ακράτως
Φαντάζομαι δεν παίρνεις έκφραση δυσαρέσκειας για να έχεις μείνει ακόμη
Και ας σου είναι η φυσική μου παρουσία παντελώς αδιάφορη ή και ενοχλητική
Σχεδόν ποτέ δεν το κάνω στην πραγματική μου ζωή
Παρά μόνο αν θεωρήσω πως επραξα πράγματι κάτι σπουδαίο
Μα και τότε, αν επιμείνω πολύ, γίνεται ξεκάθαρα απο ενθουσιασμό
Φταίει η καρδιά μικρού παιδιού.
Ωστόσο μην με κρίνεις μόνο απο τα γραπτά μου
Ούτε απο όσα εμφανίζω πέρα αυτών
Απο το σύνολο, αυτό μετράει
Πρέπει να μάθω, πρέπει να διδαχθώ
Όχι τα πάντα, αλίμονο, δεν μπορείς
Ούτε να ζήσεις, ούτε να μάθεις τα πάντα
Όσο περισσότερα μπορώ μονάχα
Ρώτα με
Αμφισβήτησέ με
Εξευτέλισέ με
Μάλωσε με
Συμφώνησε μαζί μου
Γαλούχησε με
Προσπαθώ όσο μπορώ περισσότερο
Να ολοκληρωθώ
Μαραθώνιος δίχως γραμμή τερματισμού
Εκτός αν σε φιλήσει ο θάνατος
Ή στερέψει η φαντασία σου
Ή παραθοδείς στους καρπούς της σιγουριας
Δεν μπορείς να τα αποτρέψεις βεβαια
Είναι πιθανόν όμως να τα νικήσεις
Τι λες;
Γουστάρεις να τους κοροϊδέψουμε έστω για μια στιγμή;