Εκεί θα με βρεις

Πίσω από έναν θάμνο
Εκεί θα με βρεις
Δεν κρύβομαι πια
Μαζί με αγγέλους ονειρεύομαι
Όνειρα ενός μέλλοντος που το ορέγομαι
Μόλις τώρα άρχισα να το χαϊδεύω
Εκεί θα με βρεις
Όσο οι δαίμονες χορεύουν γύρω μου
Σα να κατάπιαν πρώτης τάξεως ναρκωτικά
Ψέματα σου είπα, όχι πια πληθυντικός για τους φωτοστεφανομένους
Ένας μονάχα απόμεινε
Οι άλλοι πέθαναν ή ξέπεσαν
Μα δεν μασάει.
Εκεί θα με βρεις
Που οι εθισμοί μου με εκμεταλλεύονται
Οι εθισμοί μου με απολαμβάνουν
Και το σύνδρομο της Στοκχόλμης με θέλει όλο και πιο κοντά τους.
Έλα εκεί, πίσω από τον θάμνο
Θα είμαι τσίτσιδος
Εκεί δεν φοβάμαι να ξεγυμνωθώ
Μπροστά σε φίλους και τρίτους.
Αν θες βέβαια μην έρθεις
Για ποιον λόγο σε προσκάλεσα εξ αρχής;
Τι ανόητος
Δεν ξέρω αν έχω να σου προσφέρω τίποτα
Εκτός από κάνα δυο καλά και ενδιαφέροντα λογακια
Και καμιά τρέλα
Συμβουλές καλές μην περιμένεις
Δεν ξέρω να δίνω
Δεν μπορώ ούτε στο εαυτό μου να δώσω
Προσπαθώ
Δυσκολεύομαι
Ματώνω
Ίσως όταν μεγαλώσω να γίνω πιο σοφός
Αν δεν τα φτύσω πριν την ώρα μου
Αν καταφέρω να δω τις πρώτες ρυτίδες
Άσπρες τρίχες έχω ήδη καμία ντουζινα και λίγες παραπάνω
Όπως και το σώμα, είναι γέρου
Όπως και το μυαλό, ώρες-ώρες σαλεύει σαν ξεμωραμένου βρωμοπορμογερου
Οπότε είμαι κάπως καλυμμένος
Μονο μια καρδιά παιδιού έχω να ωριμάζει αργά και επώδυνα
Όσο και να υπέφερε παραμένει κατακόκκινη.
Εκεί θα με βρεις
Και δεν έχω να ζηλέψω τίποτα
Εκτός από εκείνα που βλέπω στους άλλους
Και ξέρω πως θα μπορούσα να τα έχω και εγώ
Μα ήμουν βλάκας,τα έχασα μέσα από τα  ίδια μου τα χέρια
Ψέματα σου πα πάλι,ζηλεύω αρκετά
Όχι όπως παλιά, μα ξέμειναν ψήγματα
Μέχρι να τα αποκτήσω θα συνεχίσω να το κάνω.
Δεν είναι πως φοβάμαι να έρθω εγώ σε σένα
Απλα ντρέπομαι, φοβάμαι πως θα σου είμαι βάρος ή απλά αδιάφορος
Και αν δεν σε κοιτάω στα μάτια εξ'αρχής μην με παρεξηγήσεις
Απλά θέλω τον χρόνο μου
(Εκτός αν εκπέμπεις εκείνο το κάτι...)
Να με συγχωρέσεις
Θα σε περιμένω εκεί
Και ας μην έρθεις πότε
Έχω υπομονή τεράστια, μην αγχώνεσαι
Και πάντα αστέρι φωτεινό την ελπίδα.
Θα βγω όμως και εγώ από εκεί μια μέρα
Όταν θα έχω ξεκαθαρίσει τα πράγματα
Όταν θα είμαι σίγουρος πως όλα είναι στη θέση τους
Γιατί το τοπίο με αποχαυνωνει και η αύρα με πνίγει.
Μέχρι τότε θα είμαι εκεί
Μαζί με τον αγγελο μου
Τα φώτα θα παραμείνουν ανοιχτά
Απλά ακόλουθα τις μπουκιτσες του ψωμιού
Για να μην χαθείς
Όπως και εγώ.