Άσπρα δόντια σε μαύρο φόντο

Η βαρύτητα τραβάει τα χείλη μου
προς τα κάτω
τα τρυπάω με ένεση γεμάτη ήλιο
να αντιστρέψω τις καμπύλες
αλλά σπάνια τα καταφέρνω.
Οι ευτυχισμένες μέρες κυλάνε γοργά
δεν τις χαιρόμαστε για πολύ
απομένει η ανάμνηση τους
ζάχαρη πάνω στο μασημένο αλουμινόχαρτο
ελπίζω να μην-
τι ελπίζω πάλι;
τζάμπα.
Κερδισμένος και παράλληλα καταχρεωμένος
το τίμημα το έχω πληρώσει αρκετά,
ίσως και με το παραπάνω
αν και είμαι ευνοούμενος της ζωής
μου κάνει εκπτώσεις η καλή μου.
Τι ωραία που ήταν πάνω στο σύννεφο
τί το' θελα και κατέβηκα ο έρμος;
Απέμεινα στο μεταίχμιο να γράφω
για να μην αποτρελαθώ
(δεν είναι μακριά η μέρα εκείνη)-
γράφω γιατί δεν γνωρίζω πλέον άλλο τρόπο
γράφω και ας μην γίνω ποτέ πρωτότυπος
γράφω και ας μην φέρω ποτέ επανάσταση
γράφω γιατί είμαι περίεργος
γράφω για να δοκιμάσω τον εαυτό μου
γράφω για να ξεφύγω
γράφω πρώτα και κύρια για μένα -έπειτα-
γράφω μήπως καταφέρω να σας αγγίξω κάπως
γράφω για την ελευθερία
γράφω γιατί αναπνέω και σκέφτομαι
τόσο απλό.
Ω ,αργοπορημένο μου όνειρο που επιβιβάστηκες δίχως εισιτήριο
και άδραξες το τιμόνι
ψιθυρίζοντας λόγια τόσο σιγανά
που κοντεύω να χάσω την ισορροπία μου
στην προσπάθεια μου να σε πλησιάσω για να ακούσω
....γ........ρ...α............ψ........ε...........
........υπ..........ομ...........ον...........η.........
................
Κάποτε θα σε ακούσω δίχως δυσκολία.