Είναι μέρες

Είναι μέρες που θες να ξεριζώσεις την καρδιά σου
Να την βάλεις σε ένα μπλέντερ
Να την χτυπήσεις μέχρι να γίνει πολτός
Μετά να πάρεις ένα από τα μαραφέτια
Που κοσκινίζουν το αλεύρι
Να την περάσεις από ' κει μέσα
Και στο ποτήρι να πέσουν μόνο
Τα καλά κομμάτια
Τα υπόλοιπα να μείνουν πάνω και να τα πετάξεις
Μετά να πιεις το μείγμα
Και αυτό με τη σειρά του
Να πάει στη θέση της ανύπαρκτης πια καρδιάς σου
Να πάρει το σχήμα της
Εύχεσαι έτσι
Να μην νιώθεις όπως πρότινος.
Είναι μέρες που το κεφάλι σου βουίζει, θόρυβος ανυπόφορος
Να το βαρέσεις στον τοίχο δεν θα έχει αποτέλεσμα
Εύχεσαι να κοιμηθείς μέχρι να ηρεμήσεις
Φοβάσαι πως ο ύπνος αυτός μπορεί
Να διαρκέσει για πάντα
Δεν είναι στο πλάνο σου
Εσύ θες ,εν ολίγοις, να ζήσεις.
Αν μια μέρα ισούται με την αιωνιότητα
Δικαιολογείται το βάρος στην πλάτη σου
Όχι όμως να επικαλείσαι αυτή τη δικαιολογία
Προς ίδιον όφελος καταχρηστικά .
Είναι μέρες που διαδέχονται άλλες μέρες
Μέρες που το τίποτα
Τίποτα για μέρες
Μέρες ανυπόμονες για τις άλλες μέρες.

Ο δρόμος ουρλιάζει για προσοχή
Όσο εσύ προτιμάς την συντροφιά των σύννεφων.