Μαμά έπεσα και χτύπησα και κλαίω και γερνάω

Μεγαλώνω μητέρα.
Δεν είμαι πια εκείνο το μικρό παιδί που έβγαλες μέσα από τα σπλάχνα σου πριν χρόνια.
Αν και εσύ έτσι με βλέπεις ακόμη
Και εγώ ακόμη έτσι φέρομαι μερικές φορές.
Και ανησυχείς για εμένα όσο ελάχιστοι
Λυπάσαι και χαίρεσαι για εμένα με τρόπο μοναδικό.
Προσπαθείς να με συμβουλέψεις όσο καλύτερα μπορείς
Και να με καταλάβεις -αν και αυτό δεν το μπορείς
αλλά με ξέρεις καλύτερα από όσο νομίζω.
Συγγνώμη μαμά αν σε στενοχωρώ αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Και θα μπορούσα να είμαι άγγελος επί γης,έτσι θα με βλέπεις εσύ
Αλλά είμαι ένα διαβολάκι με φωτοστέφανο.
Και όταν με μαλώνεις και μου φωνάζεις
Ξέρω πως δεν το κάνεις από κακία
Ξέρω πως τα λόγια σου προσπαθείς να τα μετατρέψεις σε ασπίδα
Για να με προφυλάξουν από τον κόσμο
Και κυρίως από τον εαυτό μου.
Και με έχεις φροντίσει τόσο καλά
Στις αρρώστιες και τις θλίψεις μου ήσουν πάντα δίπλα μου
Ήξερα πως έχω έναν άνθρωπο δικό μου στα σίγουρα
Τις στιγμές που φοβόμουν περισσότερο από ποτέ.
Και στα πρώτα μου βήματα ήσουν εκεί να χαμογελάς.
Και σε έχω πληγώσει τόσο πολύ, τόσο συχνά
Μα δεν πτοείσαι, δεν με παράτησες.
Δίνετε τα πάντα με τον μπαμπά για να μην ταλαιπωρηθώ
Τα κάνετε όλα για εμάς, για το μέλλον και το παρόν μας
Χωρίς να το έχουμε ζητήσει και είμαστε πιο ευγνώμονες από όσο δείχνουμε.
Και σε νευρίασα τόσες πολλές φορές:
<<Θα με πεθάνετε, δεν θα σας ανεχτεί κανείς, δεν σας αντέχω άλλο, δεν βάζετε μυαλό>>
Και άλλα τόσα λόγια που δεν χρειάζονται.
Μας έτριξες τα δόντια σου και μας σφαλιάρισες
Και μας χτύπησες και μας μάλωσες
Και όλα ήταν για το καλό μας, πάντα για το καλό μας.
Βλέπω άλλους που δεν τους μεγάλωσαν έτσι
Και γελάω και οργίζομαι με το πως είναι τώρα.
Έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες για εμάς
Και εμείς δεν το εκτιμήσαμε όπως θα έπρεπε.
Το ''σ'αγαπώ'' δεν στο λέω από μόνος μου, αλλά πιστεύω
Πως το  ξέρεις, δεν είναι αναγκαία τα λόγια.
Και εγώ προσπαθώ για σένα ξέρεις, και για τον μπαμπά και τα αδέρφια μου
Να σας κάνω περήφανους.
Το ξέρεις αυτό μαμά;
Συγχώρεσέ με μαμά
Σε αγαπάω πολύ μαμά.
Και δεν χρειάζομαι άλλο τα νανουρίσματά σου για να κοιμηθώ.
<<Να προσέχεις το κεφάλι σου να μην το χάσεις>>, μου έχεις πει.
Όταν φύγεις το κενό σου θα είναι τεράστιο μέσα στην καρδιά μου
Για εσάς δεν έχω φύγει ακόμη , να το ξέρεις- και για εσάς.
Είναι τόσα πράγματα μαμά....
Χαίρομαι που ήσουν πάντα δίπλα μου μαμά
Αλλά μεγαλώνω,μάνα.
Και τα φτερά μου πρέπει να ανοίξω
Τα μονοπάτια μου να εξερευνήσω
Και να πάθω για να μάθω.
Έγνοια σου, μητέρα μου, και μην σκας
Θα προσπαθήσω και όπου με βγάλει.
Εσύ να προσεύχεσαι για μένα όπως πάντα
Και να χαμογελάς πιο συχνά.
Κάποτε θα αναπαυτείς εν ειρήνη.
Ελπίζω μέχρι τότε να σε αναπαύσω και εν ζωή
Γιατί το αξίζεις.