Ρεμβασμός και ελεγεία

Έψαξα για λίγη ησυχία μα δεν τη βρήκα.
Γι'αυτό αποφάσισα να φάω ένα νεκταρίνι
και μετά να ξαπλώσω.
Όνειρο δεν είδα γιατί δεν κατάφερα να χωθώ βαθιά στην αγκαλιά του Μορφέα.
Τα πουλιά κελαηδούν, οι φωνές είναι τσιριχτές και ,όταν παύσουν,η ηχώ τους θα έχει χαρακτεί βαθιά μέσα μου.
Ποιος μας έκλεψε το χαμόγελο για να ανοίξει με αυτό μια ρωγμή στον ουρανό  έτσι ώστε να μας βρέξουν οι καταρράκτες του Παραδείσου;
Και αν ήλπιζα παλιά σε κάτι τώρα το κάνω περισσότερο.
Μα ο μαγικός αυλός είναι χαλασμένος, δεν μπόρεσα να πνίξω όλα τα ποντίκια
Και τώρα ξέμειναν να μασουλανε το μουχλιασμένο μου τυρί.
Όλοι μου οι έρωτες ήταν πλατωνικοί και όλες μου οι υποθέσεις φρούδες
Και κάποια βράδια τα σκέφτομαι ολα αυτά και αναστενάζω και απογοητεύομαι.
Είμαι τόσο μικρός μα νιώθω τόσο γέρος
Και με τον εαυτό μου πολλές φορές νιώθω τόσο ξένος....
Τα λάθη που έκανα συχνά δεν τα βαστάω
Και τα πάθη μου με κυνηγάνε για να με καταστρέψουν.
Εκ βαθέων, Κύριε, τι αρχίδι που είμαι!