Σε ένα διαμέρισμα στα ανατολικά της Θεσσαλονίκης ένας νέος άνδρας και μία νέα γυναίκα κάνουν σεξ και κάποια στιγμή τελειώνουν. Δεν μας ενδιαφέρει η πράξη μα τα συναισθήματά τους.
Ο νέος άνδρας ονομάζεται Άλκης, κοντά στα 25, ύψος κανονικό για ενήλικο άνδρα, μαλλιά κουρεμένα κοντά, μάτια γαλάζια και γοητευτικά, είναι αγύμναστος αλλά όχι χοντρός, φυσιολογικός. Η νέα κοπέλα ονομάζεται Λένα, ετών 22 περίπου, αναστήματος κοντά στο 1 και 70, μαύρα και ίσια χυτά μαλλιά, όμορφο πρόσωπο, με κάποια παραπανίσια κιλά για το ύψος της, αλλά όχι πάρα πολλά, έχει χαριτωμένες αναλογίες.
Ο Άλκης σηκώθηκε ιδρωμένος και χαμογελαστός για να πάει στο μπάνιο, αφού τη φίλησε στο μέτωπο. Η Λένα φόρεσε το εσώρουχό της της, ένα κοντομάνικο μπλουζάκι του Άλκη και έσκυψε για να πάρει από την τσάντα της τα σύνεργα προκειμένου να στρίψει ένα τσιγαριλίκι. Ο Άλκης γύρισε με δύο μπύρες στο χέρι, τη στιγμή που εκείνη έγλειφε το ταφάκι. Κάθισαν στο κρεβάτι με την πλάτη στον τοίχο και ο Άλκης πέρασε το χέρι του στην πλάτη της Λένας. Το άναψαν, ήπιαν τις μπύρες, δεν μιλούσαν, χαμογελούσαν.Ησυχία και ηρεμία, τελείωσε και το τσιγάρο, απόρροια αυτού μια υπέροχη ζαλάδα και λίγη νύστα.
Η Λένα άρχισε να φοράει τα ρούχα της για να φύγει. Ο Άλκης την σταματούσε για να την φιλήσει. Πάθος. Τελικά την άφησε να ντυθεί και τη συνόδεψε μέχρι την πόρτα. Την άρπαξε από τη μέση και της έδωσε ένα τελευταίο μακρόσυρτο φιλί στο στόμα. Την περίμενε μέχρι να μπει στο ασανσέρ και μετά έκλεισε την πόρτα και μετά πήγε στο λάπτοπ του, έβαλε μουσική να παίζει, άνοιξε μια ακόμη μπύρα και κάθισε στην καρέκλα. Έστριψε ένα τσιγάρο ,κανονικό, και το κάπνισε αργά. Παράλληλα η Λένα επέστρεφε στο σπίτι της περπατώντας. Ο Άλκης έσβησε το τσιγάρο στο τασάκι και άρχισε να μυρίζει την μπλούζα που είχε φορέσει η Λένα. Του άρεσε πολύ το φυσικό της άρωμα. Ήταν ερωτευμένος με το φυσικό της άρωμα. Ήταν ερωτευμένος με τα μάτια της. Ήταν ερωτευμένος με τα χείλη της σχημάτιζαν τις λέξεις. Ήταν ερωτευμένος με την κορμοστασιά της. Ήταν ερωτευμένος με τον τρόπο που σπίθιζαν τα τσιγάρα της. Ήταν ερωτευμένος μαζί της. Σηκώθηκε και μπήκε για μπάνιο. Η Λένα ξεκλείδωσε την πόρτα. Η τηλεόραση έπαιζε. Σύρθηκε ως το σαλόνι πρώτα και χαιρέτισε τον Θανάση. Ο Θανάσης ήταν το αγόρι της. Τον φίλησε και μπήκε για μπάνιο.
Ο Άλκης και η Λένα συναντήθηκαν τυχαία μια μέρα . Από κοινή παρέα, έξοδος ένα βράδυ, καθίσαν σε διπλανές θέσεις στο τραπέζι, μίλησαν κάμποση ώρα, αντάλλαξαν Facebook, μηνύματα, εξόδοι, έδεσε το γλυκό. Ο Άλκης γνώριζε πως είχε σχέση, τόσο από την ίδια, όσο και από έναν φίλο του που την ήξερε. Ο Άλκης ήταν τόσο παθιασμένος μαζί της που, αν και γνώριζε που έμπλεκε, προτίμησε να μείνει. Ήταν ένα ιδιαίτερο ζεύγος για ένα μήνα περίπου.
Ωστόσο συνέβαινε το εξής με αυτήν. Τα είχε έξι χρόνια με τον Θανάση,χωρισμοί στο μεσοδιάστημα με τον μεγαλύτερο να πλησιάζει τον ένα χρόνο. Επρόκειτο για έναν έρωτα που μετουσιώθηκε και σε αγάπη, μετά έμεινε μόνο η αγάπη αλλά και αυτή κατέληξε να τους βαριέται με τον τρόπο που της φέρονταν και τους παράτησε. Ωστόσο δεν χώριζαν, παρόλο που ο Θανάσης γνώριζε πως η Λένα συχνά- πυκνά τον απατούσε. Και εκείνος είχε βολευτεί.
Η Λένα ,αν και ήταν καλός άνθρωπος και ευχάριστος και γλυκός, είχε πολλά κόμπλεξ και ανασφάλειες. Ήταν σαν έναν κοτόπουλο μέσα σε αυγό, που τα ένστικτά του ούρλιαζαν να εκκολαφτεί γιατί ασφυκτιούσε ,να σπάσει το κέλυφος ,αλλά προτιμούσε να μουχλιάζει στη βλέννα. Ήθελε να την αγαπάνε άτομα προκειμένου να νιώθει σιγουριά με τον εαυτό της, να νιώθει καλά, πως μετράει, πως είναι κάποια, μια βασίλισσα. Και , όταν δεν ήθελε κάποιον μόνο για μια ξεπέτα, θα επέλεγε άτομα συναισθηματικά που θα ασχολούνταν μαζί της για καιρό. Γνώριζε ποια κουμπιά έπρεπε να πατήσει για να τους κάνει την ερωτευθούν και να κολλήσουν και να λιώνουν γι’ αυτήν και ένιωθε καλά με τον εαυτό της σαν το κατάφερνε.
Ο Άλκης άφηνε το ζεστό νερό να κυλάει στο δέρμα του και έκλεισε τα μάτια του. Την είχε ερωτευτεί και μάλιστα χωρίς να τη γνωρίζει πολύ, έρωτας κεραυνοβόλος που λένε. Της είχε ανοιχτεί όσο σε λίγα άτομα και πίστευε πως και εκείνη του είχε αποκαλύψει πολλά για τον εαυτό της. Του υποσχόταν πως θα μιλούσε με τον Θανάση και θα χώριζε για να κάνει μια νέα αρχή μαζί του και εκείνος την πίστευε. Ό,τι και να του έλεγε θα την πίστευε. Γιατί έτσι σε κάνει ο έρωτας, παιδί που του τάσσουν χατίρια αν πάει νωρίς για ύπνο. Ο Άλκης είχε ερωτευτεί για πρώτη φορά στη ζωή του γιατί τον έρωτα δεν τον επιλέγεις, εκείνος έρχεται και σε διαλέγει. Όχι πως θα άλλαζε κάτι αν ήταν ο τρίτος ή ο δέκατος έρωτας του.
Η Λένα επεξεργαζόταν όσα της έλεγε για να μπορεί να καθορίσει την επόμενη κίνησή της. Όχι, δεν θα με αφήσει, θα τον κάνω ουρά μου, δεν θα μείνω μόνη, έχω σημασία, γαμήστε με. Γιατί σκεφτόταν πολύ με την κάτω τρύπα της και δεν άντεχε την απόρριψη.Τόσο, που τα συναισθήματα των άλλων έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα, εφόσον αυτή περνούσε καλά.
Ο Άλκης διαισθανόταν την άβυσσο στη οποία περιπλανιόταν και προσπαθούσε να απλώσει μία χείρα βοηθείας. Όμως μιλούσε σε τοίχο, σε έναν γυάλινο τοίχο, ο Τενεσί Ουίλιαμς θα ήταν περήφανος. Αλλά προσπαθούσε γιατί τα μάτια της φώναζαν ‘’ Φοβάμαι....τρέμω...τι να κάνω;’’. Η ίδια γνώριζε καλά τι έπρεπε να κάνει αλλά αρνούνταν να σκάσει την φούσκα της. Ήταν αδύναμη και η αδυναμία της κατέστρεψε τον Άλκη.
Του έστειλε μήνυμα πως έπρεπε να μην ξαναβρεθούν και να κόψουν επαφές, το διάνθισε με πολλά γλυκανάλατα και μπερδεμένα λόγια. Δεν θα το έκανε από κοντά, αυτό θα προϋπέθετε πως θα έπρεπε να τον αντικρίσει στα μάτια .
Άνοιξε το νερό και μπήκε από κάτω, αργότερα κάτω από την αγκαλιά του Θανάση -’’.......αυτός δεν θα με αφήσει ποτέ, ποτέ , θα είναι πάντα δίπλα μου, ποτέ δεν θα με αφήσει.....’’ - και τον φίλησε.
Ο Άλκης διάβαζε και ξαναδιάβαζε το μήνυμα. Το περίμενε μέσα του, μα είναι διαφορετικά όταν βλέπεις μια υπόθεσή που έκανες να γίνεται πραγματικότητα. Δάγκωσε το μαξιλάρι που εκείνη είχε ξαπλώσει και ούρλιαξε.
Ήταν αυτό ακριβώς που επεδίωκε η Λένα. Γιατί δεν γούσταρε καθόλου την σιωπή στη ζωή της. Τον θόρυβο κυνηγούσε.Την σιχαινόταν την σιωπή. Και πολλές φορές τον ίδιο της τον εαυτό, το αποδείκνυαν και οι πράξεις της.
Τελικά έπεσαν και οι δύο για ύπνο. Ίσως να ήταν πλασμένοι ο ένας για την άλλη. Ίσως αν ζούσαμε σε παραμύθι να ήταν όλα καλύτερα. Η Λένα ,όμως, δεν είναι πριγκίπισσα ,γιατί κάποια στιγμή θα δει το επίχρυσο στέμμα της να ραγίζει και να σπάει και τα κομμάτια του να τρυπάνε το σώμα της, φτάνοντας μέχρι τα σωθικά της. Κανενός ανθρώπου δεν περνάει το δικό του για πάντα.
Ο Άλκης σκεφτόταν που και που.
Η Λένα δεν το επεδίωκε και τόσο.
Ο Άλκης σηκώθηκε ιδρωμένος και χαμογελαστός για να πάει στο μπάνιο, αφού τη φίλησε στο μέτωπο. Η Λένα φόρεσε το εσώρουχό της της, ένα κοντομάνικο μπλουζάκι του Άλκη και έσκυψε για να πάρει από την τσάντα της τα σύνεργα προκειμένου να στρίψει ένα τσιγαριλίκι. Ο Άλκης γύρισε με δύο μπύρες στο χέρι, τη στιγμή που εκείνη έγλειφε το ταφάκι. Κάθισαν στο κρεβάτι με την πλάτη στον τοίχο και ο Άλκης πέρασε το χέρι του στην πλάτη της Λένας. Το άναψαν, ήπιαν τις μπύρες, δεν μιλούσαν, χαμογελούσαν.Ησυχία και ηρεμία, τελείωσε και το τσιγάρο, απόρροια αυτού μια υπέροχη ζαλάδα και λίγη νύστα.
Η Λένα άρχισε να φοράει τα ρούχα της για να φύγει. Ο Άλκης την σταματούσε για να την φιλήσει. Πάθος. Τελικά την άφησε να ντυθεί και τη συνόδεψε μέχρι την πόρτα. Την άρπαξε από τη μέση και της έδωσε ένα τελευταίο μακρόσυρτο φιλί στο στόμα. Την περίμενε μέχρι να μπει στο ασανσέρ και μετά έκλεισε την πόρτα και μετά πήγε στο λάπτοπ του, έβαλε μουσική να παίζει, άνοιξε μια ακόμη μπύρα και κάθισε στην καρέκλα. Έστριψε ένα τσιγάρο ,κανονικό, και το κάπνισε αργά. Παράλληλα η Λένα επέστρεφε στο σπίτι της περπατώντας. Ο Άλκης έσβησε το τσιγάρο στο τασάκι και άρχισε να μυρίζει την μπλούζα που είχε φορέσει η Λένα. Του άρεσε πολύ το φυσικό της άρωμα. Ήταν ερωτευμένος με το φυσικό της άρωμα. Ήταν ερωτευμένος με τα μάτια της. Ήταν ερωτευμένος με τα χείλη της σχημάτιζαν τις λέξεις. Ήταν ερωτευμένος με την κορμοστασιά της. Ήταν ερωτευμένος με τον τρόπο που σπίθιζαν τα τσιγάρα της. Ήταν ερωτευμένος μαζί της. Σηκώθηκε και μπήκε για μπάνιο. Η Λένα ξεκλείδωσε την πόρτα. Η τηλεόραση έπαιζε. Σύρθηκε ως το σαλόνι πρώτα και χαιρέτισε τον Θανάση. Ο Θανάσης ήταν το αγόρι της. Τον φίλησε και μπήκε για μπάνιο.
Ο Άλκης και η Λένα συναντήθηκαν τυχαία μια μέρα . Από κοινή παρέα, έξοδος ένα βράδυ, καθίσαν σε διπλανές θέσεις στο τραπέζι, μίλησαν κάμποση ώρα, αντάλλαξαν Facebook, μηνύματα, εξόδοι, έδεσε το γλυκό. Ο Άλκης γνώριζε πως είχε σχέση, τόσο από την ίδια, όσο και από έναν φίλο του που την ήξερε. Ο Άλκης ήταν τόσο παθιασμένος μαζί της που, αν και γνώριζε που έμπλεκε, προτίμησε να μείνει. Ήταν ένα ιδιαίτερο ζεύγος για ένα μήνα περίπου.
Ωστόσο συνέβαινε το εξής με αυτήν. Τα είχε έξι χρόνια με τον Θανάση,χωρισμοί στο μεσοδιάστημα με τον μεγαλύτερο να πλησιάζει τον ένα χρόνο. Επρόκειτο για έναν έρωτα που μετουσιώθηκε και σε αγάπη, μετά έμεινε μόνο η αγάπη αλλά και αυτή κατέληξε να τους βαριέται με τον τρόπο που της φέρονταν και τους παράτησε. Ωστόσο δεν χώριζαν, παρόλο που ο Θανάσης γνώριζε πως η Λένα συχνά- πυκνά τον απατούσε. Και εκείνος είχε βολευτεί.
Η Λένα ,αν και ήταν καλός άνθρωπος και ευχάριστος και γλυκός, είχε πολλά κόμπλεξ και ανασφάλειες. Ήταν σαν έναν κοτόπουλο μέσα σε αυγό, που τα ένστικτά του ούρλιαζαν να εκκολαφτεί γιατί ασφυκτιούσε ,να σπάσει το κέλυφος ,αλλά προτιμούσε να μουχλιάζει στη βλέννα. Ήθελε να την αγαπάνε άτομα προκειμένου να νιώθει σιγουριά με τον εαυτό της, να νιώθει καλά, πως μετράει, πως είναι κάποια, μια βασίλισσα. Και , όταν δεν ήθελε κάποιον μόνο για μια ξεπέτα, θα επέλεγε άτομα συναισθηματικά που θα ασχολούνταν μαζί της για καιρό. Γνώριζε ποια κουμπιά έπρεπε να πατήσει για να τους κάνει την ερωτευθούν και να κολλήσουν και να λιώνουν γι’ αυτήν και ένιωθε καλά με τον εαυτό της σαν το κατάφερνε.
Ο Άλκης άφηνε το ζεστό νερό να κυλάει στο δέρμα του και έκλεισε τα μάτια του. Την είχε ερωτευτεί και μάλιστα χωρίς να τη γνωρίζει πολύ, έρωτας κεραυνοβόλος που λένε. Της είχε ανοιχτεί όσο σε λίγα άτομα και πίστευε πως και εκείνη του είχε αποκαλύψει πολλά για τον εαυτό της. Του υποσχόταν πως θα μιλούσε με τον Θανάση και θα χώριζε για να κάνει μια νέα αρχή μαζί του και εκείνος την πίστευε. Ό,τι και να του έλεγε θα την πίστευε. Γιατί έτσι σε κάνει ο έρωτας, παιδί που του τάσσουν χατίρια αν πάει νωρίς για ύπνο. Ο Άλκης είχε ερωτευτεί για πρώτη φορά στη ζωή του γιατί τον έρωτα δεν τον επιλέγεις, εκείνος έρχεται και σε διαλέγει. Όχι πως θα άλλαζε κάτι αν ήταν ο τρίτος ή ο δέκατος έρωτας του.
Η Λένα επεξεργαζόταν όσα της έλεγε για να μπορεί να καθορίσει την επόμενη κίνησή της. Όχι, δεν θα με αφήσει, θα τον κάνω ουρά μου, δεν θα μείνω μόνη, έχω σημασία, γαμήστε με. Γιατί σκεφτόταν πολύ με την κάτω τρύπα της και δεν άντεχε την απόρριψη.Τόσο, που τα συναισθήματα των άλλων έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα, εφόσον αυτή περνούσε καλά.
Ο Άλκης διαισθανόταν την άβυσσο στη οποία περιπλανιόταν και προσπαθούσε να απλώσει μία χείρα βοηθείας. Όμως μιλούσε σε τοίχο, σε έναν γυάλινο τοίχο, ο Τενεσί Ουίλιαμς θα ήταν περήφανος. Αλλά προσπαθούσε γιατί τα μάτια της φώναζαν ‘’ Φοβάμαι....τρέμω...τι να κάνω;’’. Η ίδια γνώριζε καλά τι έπρεπε να κάνει αλλά αρνούνταν να σκάσει την φούσκα της. Ήταν αδύναμη και η αδυναμία της κατέστρεψε τον Άλκη.
Του έστειλε μήνυμα πως έπρεπε να μην ξαναβρεθούν και να κόψουν επαφές, το διάνθισε με πολλά γλυκανάλατα και μπερδεμένα λόγια. Δεν θα το έκανε από κοντά, αυτό θα προϋπέθετε πως θα έπρεπε να τον αντικρίσει στα μάτια .
Άνοιξε το νερό και μπήκε από κάτω, αργότερα κάτω από την αγκαλιά του Θανάση -’’.......αυτός δεν θα με αφήσει ποτέ, ποτέ , θα είναι πάντα δίπλα μου, ποτέ δεν θα με αφήσει.....’’ - και τον φίλησε.
Ο Άλκης διάβαζε και ξαναδιάβαζε το μήνυμα. Το περίμενε μέσα του, μα είναι διαφορετικά όταν βλέπεις μια υπόθεσή που έκανες να γίνεται πραγματικότητα. Δάγκωσε το μαξιλάρι που εκείνη είχε ξαπλώσει και ούρλιαξε.
Ήταν αυτό ακριβώς που επεδίωκε η Λένα. Γιατί δεν γούσταρε καθόλου την σιωπή στη ζωή της. Τον θόρυβο κυνηγούσε.Την σιχαινόταν την σιωπή. Και πολλές φορές τον ίδιο της τον εαυτό, το αποδείκνυαν και οι πράξεις της.
Τελικά έπεσαν και οι δύο για ύπνο. Ίσως να ήταν πλασμένοι ο ένας για την άλλη. Ίσως αν ζούσαμε σε παραμύθι να ήταν όλα καλύτερα. Η Λένα ,όμως, δεν είναι πριγκίπισσα ,γιατί κάποια στιγμή θα δει το επίχρυσο στέμμα της να ραγίζει και να σπάει και τα κομμάτια του να τρυπάνε το σώμα της, φτάνοντας μέχρι τα σωθικά της. Κανενός ανθρώπου δεν περνάει το δικό του για πάντα.
Ο Άλκης σκεφτόταν που και που.
Η Λένα δεν το επεδίωκε και τόσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου