Δύο λόγια πριν τον Μορφέα

Λιπαρό δέρμα, κόγχες δίχως αρμονία
Επιδερμίδα γεμάτη γρατσουνιές και αμβλώσεις
Τύχη γεμάτη παρακαλετά
Εφιάλτες περιγελούν την κατάντια μας
Κατάφωρη παραβίαση της υγιεινής
Τρελός για δέσιμο, αλλά όχι ψυχοπαθής
Αναφιλητά βουβά, γενναίες οι ψυχές
Που προστατεύουν ακόμη τις Θερμοπύλες
Αλυχτούν τα σκυλιά για ένα ακόμη μεζεδάκι
Οι κεραίες εκπέμπουν αλλά στην οθόνη
Καταρράκτης
Είμαστε εμείς και κανένας άλλος
Ήμασταν εσείς προτού μας καταβροχθίσουν οι δαίμονες
Αυτός που ορίζει την μοίρα μας
Ζητάει και την βοήθειά μας από πάνω- δυστυχία
Το λίγο είναι αρκετό αν στόχος είναι ο ουρανός
Το φεγγάρι και μόνο του αρκεί για να φωτίσει τη νύχτα
Χάνω την πίστη μου στους ανθρώπους
Και στρέφομαι σε αυτούς για να την ξαναβρώ
Άσε με να γύρω στο προσκεφάλι σου
Και χάρισε μου την πιο ζεστή αγκαλιά σου
Ίσως αύριο να μας έχουν κόψει τα χέρια.