Στόχος

Με το αριστερό μάτι στοχεύω μέσα στο μπουκάλι
Της μπύρας, το μισογεμάτο- γιατί είμαι αισιόδοξος
Στ' αλήθεια είμαι, και ας μην φαίνεται.
Λίγο σάλιο έμεινε στο στόμιο, γραμμή σχηματίζεται
Καθώς απομακρύνω το στόμα μου.
Τι έχω καταφέρει, φίλε μου;
Πάρε ό,τι έχω, λίγο με ενδιαφέρει
Μα ό, τι έχω δεν έχει βγει ακόμη στην επιφάνεια.
Θα περιμένεις λίγο ακόμα;
Δεν θέλω πολύ , λίγο περιθώριο ζητάω
Και μετά μπορείς να έχεις τα πάντα.
Άλλωστε τι προσέφερα τόσο καιρό που ο ήλιος χόρευε ασταμάτητα πεντοζάλι;
Θα ήθελα να ξεκινήσω πάλι από την αρχή
Μόνος, μακριά από τους πάντες
Ίσως έτσι να νιώσω καλύτερα.
Ίσως έτσι να πληγώσω λιγότερους.
Όσα νιώθω προσπαθώ να μεταφέρω
Μέσω των λέξεων, αλλά είναι αυτό αρκετό;
Τα θυμάμαι όλα και αν δεν τα θυμάμαι τελικά
Να μου τα θυμίζετε εσείς
Να έχω και άλλους λόγους να μην κοιμάμαι τα βράδια.
Μια πολίχνη ενός γλύπτη σμιλευμένη με χώμα, αίμα, δάκρυα και σπέρμα
Έχει και τέτοια η χώρα μου.
Η κλεψύδρα αλλάζει μορφή, μετατρέπεται σε αχλάδι
Οι κόκκοι δεν βρίσκουν τρόπο να γλιτώσουν από το πεπρωμένο τους.
Τί έχω καταφέρει φίλε μου;
Γιατί δάκρυα τρέχουν πάλι από τα μάτια μου;
Αν ήσουν κάποιος άλλος ποιος θα ήθελες να είσαι;
Αν τον δρόμο σου κάποτε βρεις ,σφύρα με να σε ακολουθήσω
Ίσως σε κάποιο μονοπάτι του
Ανακαλύψω και εγώ τον δικό μου.
Πόσες μπύρες πια να πιω, πόσα κύτταρα να καταστρέψω
Μέχρις ότου
Καλυτερέψουν τα μέσα μου;
Ευτυχώς ακόμη δε νιώθω νεκρός και νιώθω παιδί
Γιατί  μου φαίνεται πως αλλιώς θα επιβιώνατε για πολύ.
Ποίος έκλεψε πάλι τον ήλιο από το ξημέρωμά μας φίλε μου;