Σκέψεις

Σαλτιμπάγκοι κάνουν τα νούμερά τους και συντονιστής τους είμαι εγώ.

Η ζωή έγινε ένα μπέρδεμα από τη στιγμή που απαρνηθήκαμε τους Δημιουργούς και αρχίσαμε να αναζητούμε μόνοι μας την αλήθεια.

Ποιο είναι το νόημα αν δεν φάμε λίγο τα μούτρα μας τώρα που ακόμη προλαβαίνουμε να σωθούμε;

Η φυλακή είναι το σπίτι μας  αλλά που και που πηγαίνουμε καμία εκδρομή για να ξεσκάσουμε.

Πάλι δε κατόρθωσα να κατασταλάξω κάπου και τώρα πρέπει να υποστείτε την αυθάδειά μου, μέχρι ο πίθηκος να καταφέρει να ξεφλουδίσει την μπανάνα.

Πόσος καιρός πέρασε από τότε που εκείνο το παιδί  αυτοκτόνησε  και έκτοτε συνεχίζει να ανασαίνει  σα να έχει άσθμα;

Πόσες αλήθειες δεν καταφέραμε να χωνέψουμε και τις ξεράσαμε γιατί ήταν πολύ νωρίς;

Ένα όμορφο παρουσιαστικό δεν συνοδεύεται πολλές φορές από καθαρά και ωραία εσώρουχα.

Ω ψυχή μου, πόσο πολύ αλλοιώθηκες στο πέρασμα των χρόνων και ακόμη επιμένεις, ω ψυχή μου αχόρταγη! Ω ψυχή μου που τόσο πολύ σε κακομεταχειρίζομαι , προκειμένου  να σε ντύσω κατάλληλα  για εκείνες τις στιγμές για τις οποίες έγραψε ο Ελύτης και εσύ ακόμη με αντέχεις, ψυχή σμιλευμένη στο χρόνο από ιδρώτα δαιμόνων και σάλιο αγγέλων.

Ω καρδιά μου που τόσα μπαλώματα έχεις , καρδιά μου που γέρασες απότομα και παραλίγο να τρελαθείς.

Για πόσο ακόμη θα χρησιμοποιούμε παρελθοντικούς χρόνους για να υποφέρουμε το παρόν;

Θα σε καταστρέψει ο τόσος ρομαντισμός, να το ξέρεις. Ο κόσμος δεν συγχωρεί την αφέλεια, ούτε την επικροτεί. Τόσα τραγούδια για την αγάπη, σχεδόν όλα άχρηστα. Η ιστορία κάνει τον κύκλο της ξανά και ξανά, δεν το βλέπεις; Η ιστορία δεν μας διδάσκει, μας προετοιμάζει για όσα επρόκειτο να έρθουν.

Αναζητούν  οι χαζούλες τους ρομαντικούς ανθρώπους αλλά τόσο πολύ τους έχουν κατουρήσει  ,αυτούς και όσα κουβαλούσαν μέσα τους,  και μετά αναρωτιούνται που πήγαν όλοι οι καθαροί και γιατί το άλογο δεν είναι άσπρο. Δεν καταλαβαίνουν την ειρωνεία ή απλώς μας κυριεύει η χαζομάρα;

 Μαμά, μην τους ακούς , παρά τα όσα έχουμε περάσει, συνεχίζουμε να είμαστε οι εαυτοί μας. Ακόμη και οι πέτρες στο πέρασμα του χρόνου αλλάζουν μορφή.

Όσες μέλισσες και να σκοτώσετε δεν θα καταφέρετε να αφανίσετε τα λιβάδια μας, το πολύ- πολύ να αλλάξετε τα φυτά.

Έμποροι μας προσφέρουν τα φθηνά εμπορεύματά τους και εμείς τα απολαμβάνουμε ,χωρίς να σκεφτόμαστε πως  αυτά  μπορεί να πλήττουν και τον πολιτισμό μας.

Κάτω από τα νύχια υπάρχει το δέρμα μας, τι κατοικεί κάτω από αυτό ;

Ποια ήταν εκείνη η ημέρα ,εξαιτίας της οποίας  γεμίσανε οι αποθήκες μας με νεκρά περιστέρια;

Ω ζωή μου, ακόμη να πάρεις χαμπάρι τι συμβαίνει; 

(Όταν κατάλαβα πως έψαχνα συνεχώς δικαιολογίες,παρατήρησα ένα δένδρο στο βάθος να φλέγεται)