Κάποιες μέρες

Υπάρχουν μέρες που πέφτω στο κρεβάτι κατσουφιασμένος.
Και αντί να με πάρει ο ύπνος κατευθείαν
Κλωθογυρίζουν απαγορευμένες σκέψεις στο μυαλό μου.
Και τότε αγχώνομαι, ιδίως για το μέλλον
Και η διάθεση μου πέφτει απότομα ,ίσως ξεκινήσω να κλαίω
Δεν μπορώ να κοιμηθώ
Και καταλήγω να στριφογυρίζω απλά στο στρώμα μου.
Ξεκινάω τότε και π λάθω τόσα σενάρια που
Με χρήζω σκηνοθέτη με τόση φαντασία που διαθέτω.
Μα πρέπει να κοιμηθώ, να ξεκουραστώ, να ηρεμήσω
Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση!
Γι’ αυτό  παίρνω βαθιές ανάσες, χαμογελώ
Και σκέφτομαι πως είμαι ο Θόδωρος !
Έτσι με φωνάζουν και έτσι πρέπει να βαδίσω.
-Εσάς πως σας φωνάζουν οι δικοί σας άνθρωποι;
Δεν θα τους απογοητεύσω, μα για αρχή
Θα απογοητεύσω όσο λιγότερο γίνεται τον ίδιο μου τον εαυτό!
Τα μάτια μου είναι κλειστά και χαμογελώ πραγματικά τώρα.
Μου έρχονται όλοι οι λόγοι που πρέπει να χαίρομαι.
Να είμαι παραπάνω ευτυχισμένος και λιγότερο ματαιόδοξος.
Να πάψω να αγχώνομαι τόσο και να συνεχίσω τον δρόμο μου.
Είμαι σίγουρος πως και εσείς έχετε  έστω  και έναν τέτοιο.
Αποκλείεται οι  ζωές σας να είναι τόσο χάλια,
Αλλιώς δεν θα τις συνεχίζατε μέχρι τώρα.
Μα μην τολμήσετε ποτέ να σκεφτείτε να στρίψετε απότομα το τιμόνι
Παρά μόνο αν καταλάβετε πως βρίσκεστε σε αδιέξοδο
-Φύγετε από το αδιέξοδο!
Οι ζωές σας είναι πολύτιμες, δεν υπάρχει τέτοιος λόγος.
Και ας κοιτάτε τους καθρέφτες σας  με δυσφορία μερικά πρωινά
Και ας αυτοκτονείτε ασυναίσθητα και καθημερινά.
Το ξημέρωμα ήταν πάντα εκεί για εσάς
Εσείς γιατί να μην είστε εκεί γι’ αυτό; ‘’Τι ωραίο είναι να είμαι εγώ  ώρες- ώρες!’’
Αυτό να λέτε σα νιώσετε ποτέ άσχημα.
‘’Τι ωραίο είναι να είμαι εγώ  ώρες- ώρες!’’.
Και ας μην είναι αυτό που θα θέλατε να είστε.
Τι να κάνουμε;

(Όταν κατάλαβα πως έψαχνα συνεχώς δικαιολογίες,παρατήρησα ένα δένδρο στο βάθος να φλέγεται)