αδιέξοδα

έχεις χαθεί και σε ψάχνω
σε στενά που δεν βγάζουν πουθενά
μα, αυτά τα αδιέξοδα μου φαίνονται πως
έχουν μια διέξοδο, τελικά.
κάποτε διάβασα το Συμπόσιο του Πλάτωνα
και μου φάνηκε πολύ όμορφη εκείνη η θεώρηση
που το ένα πλάσμα χωρίστηκε σε δύο πανομοιότυπα 
και από κει και πέρα
ψάχνουν μοιραία να βρουν το άλλο τους μισό-
πολύ κουτσουρεμένη περίληψη
αλλά δεν με πειράζει, δεν είμαι καλός σε αυτά.
ίσως το άλλο μας μισό να είναι μύθος
για να έχουμε να ελπίζουμε σε κάτι
και να κοιμόμαστε κάπως καλύτερα τα βράδια.
το έχω συνηθίσει πια
αν και με πειράζει ακόμα
γιατί έχεις αργήσει πολύ και δεν είναι παρήγορο
να επισκέπτεσαι συνέχεια άλλους
και όχι το δικό μου σπίτι.
δεν έχεις ιδέα πόση σκόνη έχει μαζέψει
και πόσες αλλαγές χρειάζεται
αλλά η πόρτα είναι ακόμα ανοιχτή
και σε περιμένει.
γιατί έχεις χαθεί και σε ψάχνω.
και θα ήταν όμορφο να έρθεις
έστω λίγες στιγμές
πριν πεθάνω.
-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)