Έτσι δεν λες;
Σε έχω ακούσει εκείνα τα βράδια
Που δεν σε έπαιρνε ο ύπνος
Που έσπαζες το κεφάλι σου, να βρεις τους λόγους
Που πάλι κάτι σε έριξε κάτω.
Σε έχω δει
Να κοιτάζεις με βλέμμα τρομαγμένο
Χαμένο σε σκέψεις άλλων ημερών και τότε έλεγες πως, Κάποια μέρα...
Σε έχω νιώσει να τρέμεις, έχω νιώσει την ψυχή σου...Αλλά!
Δες που έφτασες!
Σκέψου πόσα ακόμα μπορείς να καταφέρεις.
Ναι, η ζωή δεν μπορεί να είναι μόνο αυτό
Και ίσως τώρα να μην το πιστεύεις
Αλλά είναι στο χέρι σου
Να την κάνεις δικιά σου.
Δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα.
Όρμα πάνω στον ταύρο με κόκκινο πανί
Και κάνε τον χίλια κομμάτια.
Να λες κάποτε πως,
Ναι, η ζωή ήταν μεγάλη καριόλα
Αλλά τελικά
Κάπως τα κατάφερα
Και παρόλο που δεν τη νίκησα
Την έφερα στα μέτρα μου.
- μικρές νίκες, Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)