Εγώ και 

Εσύ, ξαπλωμένοι, αγκαλιά με ένα

Βιβλίο ανάμεσα στα

Ιδρωμενα χέρια.

Εγώ και

Εσύ, γράφω ηλίθια κείμενα και δεν ξέρω τι κάνω με την ζωή μου, αλλά

Εκείνη τη στιγμή 

Τίποτα.

Γιατί είναι από εκείνες τις στιγμές 

Που η στιγμή μετράει.

Το ηλιοβασίλεμα μόλις που φαίνεται 

Σε λίγο θα είναι νύχτα, αστέρια θα εμφανιστούν και το φεγγάρι

Θα λάμπει, θα λάμπει πάνω 

Στα πρόσωπα μας, θα λάμψει μέσα 

Στις καρδιές μας, θα είμαστε 

Εγώ και 

Εσύ

Και κανένας αλλος.

Η μαγεία της στιγμής

Και τίποτα 

Άλλο

Γύρω μας.

Μονάχα δύο 

Που εκείνη τη στιγμή

Θα είναι

Ένα.

- Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)