Πάνω σε αυτή την σχεδία, θα επιπλεύσω-

Και σήμερα θα

Επιπλεύσω.

Θα πάω μπροστά, θα πάω 

Κόντρα στον άνεμο

Κόντρα σε ό,τι με τραβάει πίσω

Και ας πέσω κάτω, εγώ θα 

Επιπλεύσω, δεν θα βουλιάξω.

Θα βάλω δυνατά τη μουσική 

Θα θυμηθώ εκείνες τις πέντε προτάσεις, εκείνους τους πέντε ανθρώπους

Εκείνα τα τσαλαπατημένα όνειρα και

Θα επιπλεύσω-

Υπήρχε κάποτε

Ένα παιδί που έκλαιγε και γελούσε

Με το παραμικρό

Ένα παιδί που ήταν περήφανα

Ο εαυτός του,

Ένα παιδί που δεν ήξερε πώς ακριβώς

Δούλευε ο κόσμος και ήταν εντάξει,

Πριν εκείνοι...

Πριν εκείνος...

Τώρα, όμως,

Εφόσον έμεινα εδώ

Όπως και αν έμεινα 

Θα επιπλεύσω.

Γιατί

Δεν θέλω απλά να βουλιάξω ,

Δεν θέλω να βουλιάξω 

Έτσι απλά

Τώρα 

Να βουλιάξω.

- 

Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)