Κάποια στιγμή-

Και μετά συνέχισε -

Άρχισα να τρέχω

Για να ξεφύγω από- .

Έτρεχα, έτρεχα να ξεφύγω, σκόνταφτα-

Έτρεχα και σκόνταφτα, έτρεχα, όλο έτρεχα και σκόνταφτα.

Σταματούσα, έτρεχα, σκόνταφτα, σταματούσα-

Και φτάνει η στιγμή που καταλαβαίνεις

Πως έτσι στα τυφλά 

Μόνο κακό σου κάνει 

Το τρέξιμο αυτό-

Πρέπει να μάθεις από τι τρέχεις να ξεφύγεις

Και να το αντιμετωπίσεις πρόσωπο με πρόσωπο.

Αλλά και πάλι-

Δεν άντεξα για πολύ, ξεχάστηκα, φοβήθηκα και έτρεξα πάλι,

Έτρεξα ξανά, ξανά, ξανά-

Ξανά, προσπαθώ και τρέχω και σταματάω και προσπαθώ- σκοντάφτω και χτυπάω και τρέχω πάλι και σταματάω και προσπαθώ- Και τρέχω και σταματάω και προσπαθώ να -

Και το παρελθόν!

Δεν αλλάζει το παρελθόν-

Το μέλλον!

Μόνο υποψίες, μόνο ελπιδες-

Το παρόν!

Α, το παρόν...

-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)