Οι απόηχοι 

Μιας ζωής που δεν έζησα, ακούγονται ακόμα 

(Οι απόηχοι...μιας ζωής... που...ακούγονται...)

Στα αυτιά μου, την βλεπω

Μπροστά μου, δεν χρειάζεται να κλείσω τα

Μάτια, ορίστε, εμφανίστηκε.

Και δεν ξέρω καν αν είναι

Όπως την φαντάζομαι, είναι 

Αποκύημα της φαντασίας μου, όσα θα μπορούσαμε να ζήσουμε, όλα όσα δεν ζήσαμε, ότι δεν έζησα κατέστρεψε αυτό που θα μπορούσα να ζήσω, να ζήσω, να ζήσω ,να-

(Βαθιά ανάσα).

Μια ανάσα είναι η ζωή 

Δεν γίνεται να ζήσεις χωρίς ανάσα

Ούτε να ανασαίνεις χωρίς ζωή.

Δεν γίνεται να ζήσεις και να πεθάνεις ταυτόχρονα

Και όμως γίνεται.

Οι απόηχοι μιας ζωής-

Ίσως περισσότερων ζωών-

Ακούγονται ακόμα

Όχι τόσο συχνά πια, τώρα είμαι καλύτερα.

Αλλά το μυαλό δεν ξεχνάει εύκολα

Ακόμα και όσα δεν υπήρξαν ποτέ

Και νοσταλγεί η καρδιά για κάποιο λόγο

Όσα δεν υπήρξαν ποτέ.

- Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)