Θα βρεθούμε μια νύχτα

Που το φεγγάρι θα είναι ολόκληρο

Και ο ουρανός καθαρός από σύννεφα και ξάστερος

- θα είναι κάπως παράδοξο

Γιατί 

Οι ζωές μας-

Λειψες- και- βρώμικες-,

Εσύ θα με κοιτάς

Και εγώ θα κοιτάζω εσένα.

Θα ακούγονται τα αμάξια και οι άνθρωποι

Θα στεκόμαστε απέναντι ή δίπλα και 

δεν θα μιλάμε.

Γιατί να πρέπει κάτι να πούμε;

Γιατί να χαλάσει η βραδιά με λόγια;

Και έτσι όπως θα είμαστε

Απλά θα αγκαλιάστουμε

Και ο ουρανός θα γίνει πιο όμορφος.

Κανένας ήχος δεν θα ακούγεται πια

Μονάχα δυο καρδιές να χτυπάνε

Μονάχα αυτό θα ακούγεται.

Σαν δυο απλά, μα μοναχικά άτομα

Που έχουν ανάγκη

Μια αγκαλιά.

Πες μου

Δεν έχεις ανάγκη

Από μια αγκαλιά;

-Ο.Γ.Θ.