Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

 


Το κράτησα κρυφό για πολύ καιρό
Δεν το αποκάλυψα ποτέ ευθέως
Όσο και να το ήθελα
Δεν έβρισκα τα λόγια, ούτε τον τρόπο
Ούτε γνώριζα τους λόγους ακριβώς.
Γι' αυτό το κράτησα κρυφό, ώσπου στο τέλος με κράτησε αυτό κρυμμένο
Και άρχισε να με τρώει από μέσα,
Λες και αν προσπαθούσα θα έχανα κάτι.
Και μετά από σπόρος έγινε ολόκληρο φυτό και με τα κλαδιά του με κάλυψε-
....τρύπωσαν μέσα στην καρδιά μου....
....προσπάθησαν για την ψυχή μου.....
Και εγώ ύψωσα τείχη
Να μην βλέπουνε την κατάντια μου
Ύψωσα τείχη
Μα δεν κατάφερα να καλύψω την κατάντια μου
Ύψωσα τείχη
Που δεν φρόντισα να σπάσω εγκαίρως
Ύψωσα τείχη-
Δεν είναι πολύ αργά.
-Ο.Γ.Θ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Σε κανέναν δεν χωράνε Και σε κανέναν δεν πηγαίνουν  Τα δικά μου παπούτσια. Είναι ένα και μοναδικό ζευγάρι  Που όμοιο του δεν έχει φτιαχτεί...