Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

Λένε πως η ποίηση....

Λένε πως η ποίηση δεν πουλάει πλέον
Δυσπιστούν μπροστά σε ενα ποιητικό έργο
Ανοίγουν αγκαλες μονάχα σαν κάποιος τρελός
Το κυκλοφορήσει μόνος του και το χαρτί κυλήσει
Τότε οι κύριοι και κυρίες εκδότες τον σφιχταγγαλιαζουν
Μα δεν πίστεψαν εξαρχής στον δημιουργό
Ούτε του έδωσαν ένα περιθώριο
Μονάχα στα χρήματα ή τις προοπτικές γι'αυτά
Εκτός αν έπαιξε κάποιο κονέ
Ή πράγματι υπήρξε ένας άλλος τρελός εκδότης να πιστέψει, συμβαίνουν και αυτα.
Λένε πως δεν καταλαβαίνουν την ποίηση
Και είναι λογικό
Γιατί οι περισσότεροι δημιουργοί την αντιγράφουν
Νομίζουν πως κάνουν κάτι
Ενω την ίδια στιγμή απλά χαριεντίζονται με την ιδεα
Οι ντεμεκ ποιητές δεν την νιώθουν
Και όσοι τα κατάφεραν και μεγαλούργησαν την πάτησαν
Γιατί θα τους διδάξουν στα σχολεία πολύ πρόχειρα ή άτσαλα
Και θα επέλθει η φθορά τούς
Γιατί;
Ποίηση είναι, δεν εγκλωβίζεται
Ποίηση είναι, ο καθένας την ερμηνεύει όπως  θέλει
Δεν την διδάσκουν με τον σωστο τρόπο
Δεν αφήνουν τα παιδιά να αυτοσχεδιάσουν
Μονάχα να διαβάσουν, να αποστηθίζουν, να περάσουν
Και τα παιδιά φτάνουν να την σιχαινονται
Μια από τις πιο ελεύθερες και υπέροχες τέχνες
Δεν μπαίνει σε στεγανά ούτε σε καλούπια
Χρειαζεται χρόνο και ελευθερία
Μια κάποια καθοδηγηση
Όχι στερεοτυπικες απαντήσεις
Στέρηση της φαντασίας, άγρα των βαθμών
-γινεταιι δίχως φαντασία και υπό πίεση να καταλάβεις τη ποίηση;
Και μετά προσπαθούν να εξηγήσουν πώς λειτουργεί
Πώς δουλεύει αυτό το μυστήριο
Δεν λένε όμως οτι
Δεν μπορεί κανείς να το καταλάβει στην ολότητα του
Μα είχα δασκάλες που πραγματικά την εξυμνούσαν
Και ο κουτός αδιαφορούσα.
Λένε πως η ποίηση δεν πουλάει
Μα εγώ βλέπω δήθεν ποιητές να κερδοσκοπούν από τα φούμαρα τους
Βερμπαλιστες
Μα ακόμη και το αυτονόητο το κάνουν να φαίνεται γελοίο
Ειναι σα να μην προσπαθούν
Γιατί δεν την αισθάνονται, την χρησιμοποιούν
Δεν πετάνε μαζί της, της κόβουν τα φτερά και της βάζουν λουρί
Σαν σκυλί που το χρησιμοποιούν για φωτογραφίες ή βίντεο στα social.
Θυμάμαι μια φορά καθόμουν με έναν φίλο μου
Πολύ πριν αρχίσει να με ορίζει το στυλό και το χαρτί
Πολύ πριν βυθιστώ στις σελίδες σοβαρά
Και χλεύαζε την λογοτεχνία εν γένει
Μου είπε, τι βλακείες είναι αυτές
Να και εγώ θα σου πω τώρα πως η σκιά που κάνουν τα δέντρα τη νύχτα από τα φώτα καθρεπτιζει την ψυχολογία των ανθρώπων
Και του εξήγησα πως μπορείς να λες ότι θες
Αλλά πρέπει να ξες γιατί το λες τη συγκεκριμένη στιγμη
Εκεί φαίνεται η αξία σου.
Μα εκείνοι το πάνε από γύρω γύρω
Αμφιβάλω και αν οι ίδιοι ξέρουν τι γράφουν
Γιατί την φοβούνται
Μην τους κάψει
Μην τους πνίξει
Εγκλωβίζονται μέσα σε μια φόρμα και στην σιγουριά
Δεν δοκιμάζουν
Δεν πειραματίζονται
Δεν ανασαίνουν
Και ο κόσμος τους χειροκροτεί
Επικροτούν εν άγνοια τους την πτώση των δημιουργών.
Λένε πως η ποίηση δεν πουλάει πια
Μα κάνουν λάθος
Γιατί δεν την μετράς με χρήματα
Μα με πόσες καρδιές άγγιξες
Γι'αυτό οι ποιητές πεθαίνουν φτωχοι και μόνοι
Και οι άξιοι αναγνωρίζονται μετά θάνατον
Γιατί όσο υπάρχουν τους αμφισβητούν Στέκονται στην υπόσταση τους
Αφού πεθάνουν δεν μένει τίποτα άλλο παρά η κληρονομιά τους
Τότε θυμούνται όλοι να τους παινεψουν
Λίγοι μόνο αναγνωρίστηκαν και εν ζωή
Οι τυχεροί.
Λένε πώς η ποίηση
Μα δεν λένε για την ποίηση
Γιατί τους φαίνεται βαρετή
Πρέπει να ψάξεις να τους βρεις
Γιατί οι ποιητές φοβούνται
Οι πραγματικοί
Δεν βγαίνουν έξω να κραυγασουν, αφήνουν το έργο τους να μιλήσει
Δεν είναι που δεν τους βρίσκεις, είναι που δεν ψάχνεις καλά
Ή που ψάχνεις παρά πολύ
Γιατί  ποιητές θα δεις παντού
Στη μουσική, στο θέατρο, μέσα σε ένα εργαστήριο φυσικής, μέσα στην καρδιά ενός ανθρώπου που μαζεύει σκουπίδια
Γιατί ποιητης δεν είναι ο σπουδαγμενος
Ποιητής είναι ο άνθρωπος.
Γι αυτό ας λένε ότι θέλουν για την ποίηση
Πόσο λίγα γνωρίζουν
Ή ίσως τόσο πολλά
Που πια σπάνια συναρπάζονται.
Ίσως να μην λένε εν τέλει για την ποίηση πολλοί
Μα έχουμε απομείνει λίγοι να την κρατάμε ζωντανή, δεν ξέρω
Και ίσως ο καιρός μου παρέλθει αύριο
Ελπίζω να σταθηκα, κάπως, έστω λίγο, ικανός
Και να μίλησα και γω
Για την ποίηση
Μέσω της ποίησης.
Λένε πως η ποίηση πρέπει να προάγει τον πολιτισμό συν τοις άλλοις
Και παράλληλα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους
Για να τον εξαλείψουν
Ονειρώξεις με τις παλιές εποχές λες και δεν ζούνε στην πραγματικότητα
Καταστρέφουν την νέα γενιά
Πως να λειτουργήσει σωστά όταν υπάρχουν τέτοιοι υποκριτές.
Και δεν λένε για την ποίηση συγκεκριμένα
Απλά χρησιμοποιούν στιχάκια για να γεμίσουν το κενό στις φωτογραφίες
Τα πέρασα και εγώ και αυτά και ξέρω
Δεν είναι δύσκολο όμως
Να διαβάσεις την ποίηση
Δύσκολο είναι να την κατανοήσεις
Εκεί....Ω, εκεί!
Ποίηση
Ίαση ψυχής και ερεθίσματα
Δύο Νόμπελ κέρδισε η Ελλάδα, Ελύτη και Σεφέρη
Θα υπάρξει άραγε ο επόμενος ανάδοχος σας;





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Σε κανέναν δεν χωράνε Και σε κανέναν δεν πηγαίνουν  Τα δικά μου παπούτσια. Είναι ένα και μοναδικό ζευγάρι  Που όμοιο του δεν έχει φτιαχτεί...