εξαρτάται

Εξαρτάται.

Αν όλα πάνε καλά

Αν όλα πάνε στραβά 

Εξαρτάται από τις συγκυρίες και τις περιστάσεις.

Εξαρτάται από το ύψος, το βάρος, τι λέει η ταυτότητα 

Τι πιστεύεις ότι είσαι και τι θεωρούν οι άλλοι για σένα.

Εξαρτάται από τα όνειρα που έχεις

Αν έχουν πραγματοποιηθεί 

Αν τα έχεις ξεχάσει

Αν στα έχουν ρημάξει.

Εξαρτάται από τα φτερά σου

Αν τα εχεις ακόμα

Αν στα έχουν κόψει 

Αν τα φροντίζεις καλά

Αν τα έχεις αφήσει να βρωμίζονται και δεν τα περιποιείσαι.

Εξαρτάται από το πόσα έχεις στο πορτοφόλι σου

Πόσα σκοπεύεις να μαζέψεις

Με ποιον τρόπο 

Αν βγάζεις τον μηνα

Αν σου περισσεύουν.

Εξαρτάται 

Από τόσους πολλούς παράγοντες.

Εξαρτάται.

Έτσι ήταν

Έτσι είναι 

Έτσι θα είναι.

Πάντα θα εξαρτάται από 

Κάτι.

Και έτσι

Λες

Είναι αλυσίδα 

Ή μήπως

Ελευθερία;

-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

άτιτλο

έχουν περάσει οι μέρες.
ξηρασία.
ηρεμία.
όλα βαίνουν
κατ' ευχήν.
όλα βαίνουν
με τον τρόπο τους.
και αν μπορούσα κάπως να τα αλλάξω
ευχαρίστως θα το έκανα.
ο τροχός γυρίζει
η γη είναι μια σφαίρα
και αν κάτι έγινε μια φορά
δεν σημαίνει πως
θα ξαναγίνει.
ο καιρός θα δείξει
όλο αυτό λέμε
ο καιρός θα δείξει.
είναι τόσο εύθραυστα τα πάντα
και είμαστε θεατές
μιας παράστασης
που είχε αρχή
έχει μέση
και αναμένουμε
καρτερικά
το τέλος.
-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

οι ώρες και οι μέρες

Πιάνω τον εαυτό μου

Να σκέφτεται

Όλες εκείνες τις ώρες

Που δεν ήξερα τί να τις κάνω

Και απλά περίμενα 

Να περάσουν.

Λες και ο χρόνος

Ήταν ιδιοκτησία μου

Λες και τον είχα

Άπλετο στην διάθεση μου.

Σκέφτομαι εκείνες τις ώρες

Και καμία φορά

Τις θέλω πίσω.

Όχι για να τις ξαναζήσω

Αλλά γιατί τις χρειάζομαι.

Γιατί μεγαλώνω και 

Γιατί θα μπορούσα να τις αξιοποιήσω

Αλλιώς, σαν

Σαν πιάνο που υπήρχε μπροστά μου

Και εγώ ο χαζός απλά

Κοίταζα απλά τον τοίχο-

Σαν τετράδιο άσπρο, σαν λευκός καμβάς-

Οι ώρες που περίμεναν 

Να αξιοποιηθούν.

Όλο και κάπου θα χρησίμευσαν, δεν αντιλέγω.

Αλλά έστω μερικές, μονάχα 

Αν τις είχα τώρα...

Μονάχα αν τις είχα...

-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

προσμονη

Θα την ζήσουμε και άλλο την ζωή μας, μωρέ.

Με τον ένα η τον άλλο τρόπο 

Θα βγει μια άκρη.

Τα αστέρια ακόμα φωτίζουν το βράδυ

Και τα πουλιά πετάνε πέρα δώθε.

Δεν είναι άκυροι όλοι οι συλλογισμοί μας

Και μεταξύ μας

Τις περισσότερες φορές

Αγχωνόμαστε για ψιλομαλακίες.

Η ηλικία θέτει κάποιους περιορισμούς 

Αλλά σημασία έχει

Να μην τα παρατήσουμε.

Και αν όλα έρθουν στραβά

Και αν είμαστε κάπως απογοητευμένοι κατά βάθος

Ας είναι.

Έχουμε μόνο μια ζωή

Και θα την βρούμε την άκρη.

Κάποια μέρα 

Κάπως θα συνδεθούν 

Όλα 

Μεταξύ τους.

-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

το λουλούδι

πλημύρες και καταστροφές
μαστίζουν το μικρό νησί
και στην μέση 
ένα λουλούδι
ένα τόσο δα λουλούδι
αντιστέκεται
με νύχια και με δόντια
(αυτό θα λέγαμε
αν είχε σώμα.)
κάποια πέταλα του έχουν μαδηθεί

άλλα έχουν αποκοπεί
ωστόσο, διατηρεί ακόμα
μερικά
τόσο όμορφα
τόσο δυνατά
τόσο θαρραλέα!
μέχρι και να το ξεριζώσουν
προσπάθησαν μερικοί

αλλά μάταια.
έμεινε εκεί, ριζωμένο
πείσμωσε 
δεν τα έβαλε κάτω.
τίποτα δεν μπόρεσε
να αρπάξει εκείνο το λουλούδι
και όσα πέταλα 
του απέμειναν
υπέροχα
στην θέση τους.
και το λουλούδι αυτό
συνεχίζει και μεγαλώνει
και κάποια μέρα
(έτσι πιστεύει)
θα φτάσει μέχρι
τα ουράνια.
-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

σφίξε μου το χέρι
με όση δύναμη έχεις.
οι καιροί είναι δύσκολοι
και όσο και να προσπαθούμε
να τους αλλάξουμε
προς το καλύτερο
κάποιοι επιμένουν
να μας κρατάνε πίσω.
ω, πόσο απλά φαινόντουσαν
όλα 
κάποτε.
το κοπάδι διοικείται 
από άχρηστους ηγέτες
και προσπαθούν
να μας φιμώσουν την φωνή
με κάθε τρόπο
για να μην γίνουν λύκοι τα πρόβατα.
σφίξε μου το χέρι
για να πάρω δύναμη.
έχω κουραστεί παραπάνω
από όσο πρέπει
νωρίτερα απ' ό,τι περίμενα.
σφίξε μου το χέρι
γιατί φοβάμαι.
δεν μπορώ να σου υποσχεθώ
τίποτα παραπάνω
από τις δυνάμεις μου.
ακόμα προσπαθώ
να αποκτήσω μια φωνή
παίρνοντας δύναμη
από όσες ψυχές
φύγαν νωρίς
και όσες υποφέρουν.
σφίξε μου το χέρι
για λίγο ακόμα
μα όχι για πάντα.
κάποια στιγμή
πρέπει προχωρήσω
μπροστά 
μόνος μου.
-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)

πεφταστέρι

συνάντησε με στα αστέρια.

προσπαθώ ακόμα να βρω 

εκείνο το αστέρι που λένε

πως πέφτει και

εκπληρώνει ευχές.

να γραπωθώ πάνω του

και να ακολουθήσω την τροχιά του.

αλλά για την ώρα

ακόμα το ψάχνω, 

δεν έχω βρει

παρά θραύσματα του

που τα πιάνω και τα πετάω κάτω

και έτσι μου έχουν έρθει 

κάπως

τα καλά στη ζωή μου.

συνάντησε με στα αστέρια

εκεί πάνω 

επιτελώ το έργο μου.

είμαι ακόμα εκείνο το παιδί 

που ονειρεύεται-

αυτό είναι το έργο μου

και ζητώ συγγνώμη 

αν δεν είναι 

αρκετό.

μα κάποια μέρα

θα τα καταφέρω

να το θυμάσαι.

- Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)