... με λίγα έως καθόλου χρήματα στην άκρη και

Τα μάτια κόκκινα και γυαλισμένα και

Με ανεβασμένο το ηθικό και

Με την ελπίδα σαν λάβαρο υψωμένη-

Όσο περιμένω.

Και ο δρόμος είναι φωτισμένος

Με τα τεχνητά φώτα της πόλης που τόσο μας έχουν τυφλώσει και

Με τη μουσική να παίζει υπέροχα

Στα ακουστικά μου-

Όσο περιμένω.

Και πάλι φαντάζει όμορφο.

Πάλι φαντάζει υπέροχο.

Πάλι με τρομάζει και θέλω να τα παρατήσω.

Πάλι φαντάζει και

Δεν θα αλλάξει ποτέ,

Μέχρι να αλλάξει τελείως, μέχρι 

Τότε παραμένει

Η εικόνα στο μυαλό μου, από κάτι που ποτέ δεν έγινε, και όμως καθόρισε

Όλη την ζωή μου-

Όσο περιμένω.

Και η ευκαιρία χτυπάει το κουδούνι,

Σαν κάποιος παλιός συγκάτοικος 

Που ξέχασε τα κλειδιά του σπιτιού μας

Και ωστόσο παραμένει απ'έξω μπας και ανοίξω.

Μέχρι τότε

Τα δάκρυα θα μείνουν και

Μέχρι τότε

Δεν ξέρω τι άλλο

Να κάνω.

Τι σκατά 

Περιμένω 

Τόσο καιρό;

-Θεόδωρος Ορφανίδης (Ο.Γ.Θ.)