Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2021

 


Όταν κατάλαβα πως

Δεν μπορώ να νικήσω το σκοτάδι
Αλλά τουλάχιστον μπορώ
Να ρίξω λίγο φώς
Ίσα-ίσα
Για να μην φοβάμαι τόσο
Άνοιξα ένα παραθυράκι
Ίσα για να φύγει η σκόνη
Φύτεψα μια μανόλια
Που φροντίζω όσο μπορώ
Και άφησα ελεύθερο
Το μικρό γαλάζιο πουλί
Να πετάξει ελεύθερο μέσα στην καρδιά μου
Και τουλάχιστον τώρα
Δεν φοβάμαι πια
Τόσο.
-Ο.Γ.Θ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Σε κανέναν δεν χωράνε Και σε κανέναν δεν πηγαίνουν  Τα δικά μου παπούτσια. Είναι ένα και μοναδικό ζευγάρι  Που όμοιο του δεν έχει φτιαχτεί...