Κράτα με ανάμεσα στην αυγή σου και τη νύχτα μου
Άκουσε μαζί μου τον ήχο που δημιουργούν οι σιωπές εκείνων
Λύτρωσε με από το μάθημα της γυμνής αλήθειας που αναζητώ
Βάσταξε στους ώμους σου λίγο από το βάρος
Της καμπουριασμένης μου πλάτης
Νιώσε περηφάνια για τα κατορθώματα μου όταν εγώ τα ξεχνάω
Έλα να κάνουμε μαζί τον γύρο του κόσμου με το μυαλό μας
ΥπενΘύμισε μου να πιστεύω στον εαυτό μου περισσότερο
Άσε με να κλείνομαι , το έχω ανάγκη
Και μετά
Όταν βγαίνω έξω
κλείσε με σφιχτά στα δύο σου μάτια
Και φαντάσου με
Όπως είμαι πραγματικά
Όχι όπως με βλέπουνε συνήθως.
-Ο.Γ.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου