Μείνε ήσυχος

Μην ανησυχείς Δημήτρη
Δεν είμαι ο,τι υποστηρίζουν πως είμαι
Όχι πια τουλάχιστον, στον βαθμό εκείνο
Που ήμουν κάποτε
Γιατί τα δύο αυτά χρονικά πλαίσια διαφέρουν πολύ μεταξύ τους
Δεν τα βλέπω όλα μαύρα
Μα και αν τύχαινε να συμβεί
Πάντα μια ρωγμή επέτρεπε στο φως να μπει μέσα
Μια ρωγμή στην καρδιά μου.
Με έβλεπες άραγε τότε Δημήτρη;
Την μια να είμαι ενας κατεργαράκος
Ένα αλητάκι, γεμάτο ζωντάνια
Ζωηρός, διατάραξη της ηρεμίας
Την αλλη ήσυχος να ακούω μουσική στα ακουστικά μου
Μόνος μου, τρομαγμένος, ανήμπορος
Να βλέπω anime και να ταυτίζομαι με τους χαρακτήρες
Να παίρνω δύναμη από την δύναμη τους
Και να φαντάζομαι αλλιώς τη ζωή μου
Αυτό ήταν το κακό με εμένα Δημήτρη
Ονειρευόμουν χωρίς να πράττω τα δέοντα
Έπλαθα σενάρια φανταστικά και ζούσα μέσα σε αυτά.
Ακόμη ψάχνω την αιτία Δημήτρη
Που με οδήγησε μπάλα σε κατηφόρα με αγκάθια
Να μην βλέπω πως τα δεινά της ζωής μου εγώ ο ίδιος τα προκαλούσα
-και ας βγήκαν αρκετά σε καλό.
Τι νόημα είχε η τόση κλάψα Δημήτρη, η τόση μιζέρια;
Ανάθεμα τους Δημήτρη που με έκαναν να πιστέψω πως
Ήμουν ένα ελλατωματικό προϊόν
Επειδή ήμουν διαφορετικός από τα ανδρικά τους πρότυπα
Και που δεν είχα το σθένος και το νεύρο
Να με υποστηρίξω.
Παρόλα αυτά Δημήτρη λένε αλήθεια για τον χαρακτήρα μου
Συνήθως είμαι οι κακές τους μέρες σε παρατεταμένη διάρκεια
Και στα ποιήματα μου διοχευτεύω ενέργεια που συσσωρεύτηκε εδώ και αιώνες μέσα μου
Πρέπει να οργώσω τα ακαλλιέργητα εδάφη
Ένα ξεραμένο φυτό χαίρει ιδιαίτερης φροντίδας για να ζωντανέψει πάλι.
Με αλλάζω Δημήτρη
Επανέρχομαι σιγά σιγά
Αν και συνεχίζω να σφάλλω πάλι
Να μην πράττω τα δέοντα
Παρόλα αυτά ελπίζω να είσαι περήφανος για μένα
Έστω και λίγο
Εύχομαι να ησουν όταν εγώ ο ίδιος με θεωρούσα ξεγραμμένο.

Δεν παγώνω πια τόσο Δημήτρη
Είναι ωραία η ζωή Δημήτρη
Ακόμη και τις στιγμές που φαίνεται πως δεν είναι.

- Ορφανίδης Γ. Θεόδωρος