Μεσημεριανή σιέστα

Για χρόνια στην άβυσσο
Πλέον στο σκότος
Το φως φαίνεται στην επιφάνεια
Συνήθως κάτω, λίγες φορές αιθέριος
Αυτοάνοσος, ετεροδιοικούμενος
Δεν πνίγομαι, κολυμπάω στα βαθιά
Τα όνειρα κοστίζουν ακριβά
Ο εγωισμός σου μπορεί να σε καταστρέψει
Άσχημος από επιλογή στην τελική
Κανείς δεν σε πίεσε για το αντίθετο
Σούφρωσες τα φρύδια τόσο που απέκτησες μυωπία
Λαβωμένα ξωτικά σε επισκέφθηκαν πάλι
Σου έδωσαν να πιείς λίγο από το αίμα τους
Για να πάρεις δύναμη
Η νεράιδα των δοντιών επιστρέφει τα παλιά σου δόντια
Για να θυμηθείς τι ήσουν κάποτε
Και εσύ εμμένεις σε εκείνο το κάποτε
Αμελώντας αυτό που έχεις μπροστά σου
Και εύχεσαι
Το τελευταίο ποτήρι που θα σηκώσεις

Να είναι γεμάτο.